Hoe je met vier blauwe stickers het vertrouwen laat wankelen
Wat is het nu een presentatie of was het stiekem een moment waar keuzes gemaakt worden? Met één verzoek werd het wantrouwen richting de gemeente pijnlijk duidelijk.
HILVERSUM Alle alarmbellen gingen af. WhatsApp draaide op menig telefoon overuren om de achterban te informeren en gerust te stellen. Want waarom moesten de aanwezigen tijdens de presentatie van de concept Gebiedsagenda voor 1221 aangeven welke voorkeur zij hebben voor een project en een pact sluiten met de gemeente?
Op voorhand lijken blauwe stickers en wantrouwen niets met elkaar te maken te hebben. Maar wie maandagavond in het raadhuis was, kent het causale verband wel. De onrust in de burgerzaal nam toe toen de presentator van de bijeenkomst over het concept Gebiedsagenda 1221 (hierin staan de contouren van de ontwikkelrichting voor de Kleine Drift-, de Electro- en de Geuzenbuurt) Edwin van Uum met het voorstel kwam om stickers te gaan plakken. Welk project heeft de voorkeur van de zaal? Op deze manier wilde het kernteam een indicatie krijgen waar de aanwezigen zelf mee zouden willen beginnen met de aanpak van de leefbaarheid in de drie genoemde buurten.
De aanwezigen, waaronder veel buurtbewoners, ontwikkelaars en politici, voelden direct nattigheid, ook al zei de gastheer dat het om een informele stemming zou gaan: het kernteam was nieuwsgierig naar waar de bezoekers van de bijeenkomst mee zouden willen starten. Vanaf dat moment was het hakken in het zand. Diverse sprekers gaven aan verrast te zijn door deze vraag. Zij dachten een presentatie bij te wonen. Voorkeuren aangeven met blauwe stickers en prioriteiten kenbaar maken zou geen onderdeel zijn van de bijeenkomst. Zij voelden zich op het verkeerde been gezet en kregen het gevoel dat de gemeente hier een officieus meetmoment van wilde maken.
En dat terwijl de onvrede in Oost al groot is. Zo zat De Geus vorige week donderdag tot de nok toe vol. Bewonersgroepen hadden een bijeenkomst georganiseerd om te praten over alle ontwikkelingen in hun buurten. In het algemeen voelen de inwoners van Oost zich, op het proces van de spoorzone na, door de gemeente niet gehoord en niet betrokken. Ze mogen op plannen schieten, maar mogen niet vanaf moment één meedenken. Zij verwijzen dan bijvoorbeeld naar het voorstel van de kleine spoorbomen.
Uiteindelijk greep wethouder Floris Voorink van Ruimtelijke Ordening maandag in. De blauwe cirkels bleven gewoon op de al verspreide velletjes. "Het vertrouwen is niet denderend en daar zijn maar vier kleine stickers voor nodig om dat aan te tonen", constateerde liberaal. "Als overheid hebben we steken laten vallen en misschien ook de bewoners wel door te zeggen dat het er niet toe doet. Maar het doet er wel toe."
Net zoals eerdere sprekers, zoals drie bewoners en drie ontwikkelaars, roemde Voorink het voorafgaande traject. Door omwonenden, winkeliers en ontwikkelaars van quitte af aan bij elkaar te zetten, elkaar te leren kennen en gezamenlijk tot gedragen plannen te komen, is er in iets meer dan een jaar tijd veel gebeurd en bereikt. "Dit is burgerparticipatie zoals 't hoort te zijn", had Patrick Weening van bewonersvereniging OSP al gezegd. "We hebben een uniek voortraject gehad in Hilversum. Dat moeten we vasthouden. We moeten vertrouwen hebben in elkaar, zodat we dit proces goed doorlopen. Als het alleen de gemeente is, of alleen de bewoners, of alleen de ontwikkelaars, dan gaat het niet lukken", gaf de wethouder aan.
Wel kwam Voorink nog met een waarschuwing. In de nabije toekomst zullen er nog aanvaringen plaatsvinden. Na al het voorwerk door bewoners, ondernemers en ontwikkelaars is de tijd rijp dat de politiek hier ook wat van moet vinden. "We gaan nog ruzie met elkaar maken over bouwhoogtes, centen en duurzaamheid. Maar onthoud dat dit geen project is voor twee of drie jaar. Die uitdagingen die er liggen zijn die van vandaag, maar ook die van over dertig jaar. Daarom is dit zo moeilijk. We moeten die twee dingen koppelen en uiteindelijk moet iemand die knoop doorhakken", meldde de wethouder.
De aanwezigen in de zaal voelden direct nattigheid door de vraag
Tot dan was de bijeenkomst nog zo soepel verlopen. Onafhankelijk van elkaar gaven bewoners, projectontwikkelaars en de wethouder aan dat het proces, waar zij allen vooraf hun bedenkingen bij hadden, beter verlopen was dan gedacht. Dat er daadwerkelijk synergie is ontstaan en dat er met elkaar betere plannen zijn gemaakt. Goed, nog niet alles is naar tevredenheid, maar het voortraject is als positief ervaren door alle partijen.
Aan het einde van de bijeenkomst riep Voorink de aanwezigen op om het Alliantiepact 1221 te ondertekenen. Aanvankelijk was hier ook weerzin tegen. Maar na uitleg van de wethouder dat het gaat om een oproep om gezamenlijk te blijven werken aan de realisatie van de gezamenlijke ambities en dat ieder daar zijn eigen rol en verantwoordelijkheid in neemt, zette menigeen toch zijn of haar krabbel op het bord.