'De pilot zit erop en is prima bevallen'
Focus, leren leren, plannen en organiseren van huiswerk: het lijkt zo simpel maar dat is het niet als je bijvoorbeeld ADD of ADHD hebt. Buro Ozo en PIOS bieden hulp.
HILVERSUM Bijna een jaar lang is Lucas (15) elke maandag en donderdag te vinden bij Buro Ozo. In een huiselijke omgeving maakt hij zijn huiswerk. "Ik heb ADHD en mijn thuissituatie is niet optimaal. Thuis en op school ben ik snel afgeleid en hier word ik goed begeleid." Sandra Brons van Buro Ozo kijkt trots naar Lucas. De samenwerking die Ozo is aangegaan met het PIOS is geweldig. "De pilot zit erop en het is zo goed bevallen dat we samen doorgaan," aldus Brons.
Elke dag komen jongeren tussen de zeven en vijfentwintig jaar bij Buro Ozo. Tien jaar geleden startte Sandra Brons (44) ermee nadat ze twintig jaar in de jeugdhulpverlening en in het speciaal onderwijs werkte. "Ik had een zwak voor kinderen die net even iets extra's nodig hebben. Het doel van de pedagogische begeleiding die wij bieden is het vertrouwen van kinderen te winnen zodat ze een goede basis leggen om verder te groeien en zich verder te ontwikkelen. En dat doe ik op mijn manier. Dat betekent veel humor, vertrouwen, inzicht en geduld," vertelt Brons, zittend aan de grote tafel midden in het Ozo-pand. Paul van Harn van PIOS Studiebegeleiding levert medewerkers aan Ozo die kunnen helpen met focus, leren leren, plannen en organiseren van huiswerk. "Zo ontstaat er nog meer structuur omdat het schoolwerk ook in orde is. Want veel kinderen vinden het ingewikkeld om hun dag te plannen en te structureren," weet Van Harn.
Waar is de wc?
Vandaar dat Ozo op maandag, dinsdag en donderdag de kinderen ondersteuning aanbiedt in samenwerking met PIOS. "In onze huiselijke sfeer helpen begeleiders bij het organiseren en plannen van schoolwerk", vult Brons aan. PIOS helpt niet alleen met leren leren, maar gaat als het nodig is ook mee naar school. Kinderen uit groep acht die na de zomervakantie naar de middelbare school gaan, vinden dat al spannend, laat staan kinderen die bijvoorbeeld een diagnose als A(D)HD, ODD of een autismespectrumstoornis (AAS) hebben, benadrukt Brons. "Met hun extra handicap moeten zij zich met een tas vol boeken door het grote schoolgebouw bewegen terwijl ze barsten van de vragen en onzekerheid", weet Van den Harn. "Ze weten niet waar ze moeten zijn, waar de wc is en ga zo maar door. Maar dat alles kun je trainen. Als het nodig is gaan we mee naar school. We fietsen de route ernaartoe en lopen mee het gebouw in." Het is de hands-onmethode van PIOS die het verschil maakt. "Door het te doen, ervaren kinderen het. Wij kunnen dat kleine duwtje geven."
Niet alleen kinderen met diagnose zijn welkom in het gebouw aan de Franklinstraat, de deur staat ook open voor kinderen met een laag zelfbeeld of gedragsproblemen. "We bieden verschillende vormen van begeleiding", legt Brons uit. "Het kan individueel zijn, in een groep of in het gezin. Maar ook is er de mogelijkheid dat kinderen logeren of met ons op kamp gaan." Als ze het logeerhuis onder de aandacht brengt bij ouders, krijgt ze vaak te horen: 'O, maar dat gaat die van ons echt nooit doen!' Brons moet erom lachen. Want uit ervaring weet ze dat kinderen het wel doen. "Als we op kamp zijn vinden de jongeren het vooral fijn dat ze met gelijkgestemden op pad zijn: kampgenootjes die weten wat het is om een gedragsstoornis te hebben en daarvan niet opkijken."