Met speed pedelec iedere dag fluitend naar Arenapark

HILVERSUM - Ze reisde bijna iedere dag op en neer van Amsterdam naar haar werk op het Arenapark. Vaak met de trein of (bij mooi weer) de racefiets, maar dat was toch wel veel gedoe of best vermoeiend. De speed pedelec bood uitkomst. "Je fietst je hoofd lekker leeg en bent buiten, in beweging", vertelt Suzanne van de Wolfshaar.

Inmiddels rijdt de 46-jarige al drie jaar van deur naar deur op haar snelle elektrische fiets. Vaak al binnen drie kwartier, maar sowieso binnen het uur weet zij de rit van 30 tot 35 kilometer naar haar werk te volbrengen. "Ik vroeg me af of ik een manier kon vinden om meer buiten te zijn. Tussen Amsterdam en Hilversum - langs de N236 - heb je een mooi fietspad, zo door de natuur. Bij een fietsenmaker leende ik een keer een fiets en ik was om. (lachend, red) Het is ook wel fijn om iedereen - zelfs brommers vaak - voorbij te fietsen."

45 kilometer per uur
Een investering was de fiets wel: 3500 euro. Aan de andere kant: voor een auto betaal je meer. Wel moet Van de Wolfshaar een helm op. De fiets kan namelijk 45 kilometer per uur. En de Amsterdamse moet, zeker wanneer ze bij tegenwind de maximale trapondersteuning gebruikt, na ieder ritje de accu opladen. Toch is de pedelec steeds normaler geworden, ziet de hoofdstedeling. Een paar jaar terug kwam ze er hooguit twee of drie tegen, nu ligt dat aantal aanzienlijk hoger.

Haar collega's hebben de overstap nog niet gemaakt, al pakt een aantal nu wel de racefiets of gewone e-bike in plaats van de auto. "Er wordt al wel over nagedacht, maar nog niet iedereen neemt die stap. Het zal helpen als werkgevers het meer stimuleren en fietshandelaren er meer op inspelen. Maar goed, ik heb de mazzel dat mijn werkgever douchefaciliteiten heeft. Dat kan niet iedereen zeggen."

Stoere fiets
Hoe werkt het en hoe kijkt de buitenwereld hiertegen aan? Het waren vragen die Van de Wolfshaar zichzelf ook stelde toen zij de snelle tweewieler aanschafte. "Maar het is als het ware mijn auto, een heel fijne manier voor woon-werkverkeer. Ik gebruik hem ook alleen om naar mijn werk te fietsen. Ik heb grof gezegd gewoon schijt aan het beeld dat de e-bike voor oudere mensen is. Het is ook een stoere fiets. Bovendien zijn racefietsers me ook vaak dankbaar, wanneer ik als haas voor ze rijd en ze op die manier uit de wind houd."

Na drie jaar is voor Van de Wolfshaar wel duidelijk dat zij niet snel meer zal overstappen op de trein. De auto is al helemaal geen optie. "De trein en fiets genieten toch mijn voorkeur. Het is gewoon een kwestie van het in je systeem krijgen. Dan maakt die kou of regen ook niet meer uit."