Vanessa van Munster: 'Vaak regelen mensen die weten dat het eind nadert, hun eigen uitvaart. De kist hoort daarbij.'
Vanessa van Munster: 'Vaak regelen mensen die weten dat het eind nadert, hun eigen uitvaart. De kist hoort daarbij.' Foto: Bastiaan Miché

Vanessa van Munster beschildert vanuit schuurtje kisten

Mensen

HILVERSUM - Een beschilderde kist? Is dat niet wat overdreven? Nee, dat is het niet, vindt kunstenares Vanessa van Munster. Het kan zelfs troost bieden.

Toen haar zwager Jan haar vroeg om zijn kist te beschilderen, hoefde Vanessa van Munster maar kort na te denken. "Tuurlijk is het moeilijk als je zwager je dat vraagt. Maar ik wilde het graag doen." De Hilversumse, die al van kinds af aan tekent en schildert, had niet eerder een kist beschilderd. Ze antwoordde Jan dat ze het een eer vond om te doen.

Na die eerste volgden er meer. En wie denkt dat ze dat vanuit een groot atelier doet, heeft het mis: het schuurtje achter haar huis is haar werkruimte.

"Vind je het eng om een kist te zien?" vraagt Van Munster (43) met de deurklink van de schuur in haar hand. In de kleine ruimte vol gereedschap en verfspullen staat in het midden een kist van een meter met aan de zijkant ervan een zeetafereel compleet met vuurtoren. De kist wordt gebruikt als voorbeeld om de mogelijkheden te laten zien. "Die van mijn zwager had ik op zijn verzoek groen en vol met bloemen geschilderd. Klaprozen en zonnebloemen, de koppies van zijn twee honden en een picknickkleedje met wijn en bitterballen. Was hij dol op."

Ze herinnert zich nog goed toen de uitvaartverzorger de kist kwam brengen. "Jan noemde het zijn laatste jas en ik had het over zijn boxspring." Gedurende de tijd dat ze ermee bezig was, appte ze foto's van de voortgang en op gezette tijden kwam hij ook zelf kijken. Ze liet hem dan even alleen in de schuur. "Ik vond het moeilijk om te zien hoe hij daar met zijn handen in zijn zakken naar zijn eigen kist stond te kijken. Gelukkig heeft de kist toen deze klaar was nog maanden rechtop bij mijn zwager en schoonzus gestaan en konden zij hem laten zien als er mensen op bezoek kwamen."

Kleurrijk geheel
Van Munster pakt haar telefoon en laat een foto zien van de uitvaart van Jan: een kleurrijk geheel. Ze vertelt dat de vrolijk beschilderde kist troost bood aan de aanwezigen die afscheid namen. En dat sommige na afloop naar haar toekwamen en haar zeiden dat ze het zo bijzonder en mooi vonden. Er is volgens haar niets mis met een blanco kist, maar een die is beschilderd geeft weer hoe iemand herinnerd wil worden. "Een blanco kist vraagt om een beetje kleur. We zijn zo druk en hectisch tegenwoordig, ik vind dat een uitvaart tijd en ruimte behoort te krijgen. Afscheid nemen in deze situatie doe je maar één keer."

Lees verder in de digitale editie

Uit de krant