Pleegouder zijn is niet altijd gemakkelijk, maar je krijgt er veel voor terug, zeggen Arturo Perin en Wilma Hilberts
Pleegouder zijn is niet altijd gemakkelijk, maar je krijgt er veel voor terug, zeggen Arturo Perin en Wilma Hilberts Foto: Collectie Arturo Perin

'Mijn pleegouders gaven mij de kans een gewoon, 'doorsnee' kind te zijn'

Zorg

HILVERSUM - Alle kinderen hebben een warm nest nodig. Daarom is er 5 juni een informatieavond over pleegzorg. Pleegouders, pleegkinderen en aanbieders van pleegzorg delen dan graag hun ervaringen.

Wesley was vijf jaar toen hij vanuit de tijdelijke opvang voor de tweede keer zijn pleegouders in spe zou ontmoeten. "Voor de open haard oefende ik samen met een begeleider de 'moeilijke' Italiaanse naam van mijn pleegvader: Arturo Perin. Nu, ruim twintig jaar later, ben ik ze nog steeds dankbaar voor de kansen die ze mij hebben gegeven."

Wesley is tot zijn achttiende bij Perin en zijn partner Wilma Hilberts blijven wonen. Gemakkelijk ging het niet in het begin, blikt hij terug. "Ik kwam daar aan met mijn tuinbroekje en gele laarsjes en moest heel erg wennen. Alles was nieuw: het gezin, maar ook de kinderen op school en de buurkinderen. Ik heb veel gehuild. Het duurde ook lang voordat ik het vertrouwen had dat ik niet weer weg zou moeten. Pas toen ik een Turks pleegzusje kreeg, groeide bij mij het geloof dat Wilma en Arturo mij niet in de steek zouden laten. Zij schreeuwde veel harder dan ik en hoefde niet weg. Waarom ik dan wel?"

Na het afronden van een grafische opleiding woont Wesley nu op zichzelf, ontwerpt in opdracht en werkt daarnaast. "Ik leid een stabiel leven en dat heb ik aan mijn pleegouders te danken. Zij hebben mij niet alleen opgevangen en begeleid, maar met veel vader- en moederliefde mij de kans gegeven een doorsneekind te zijn. Dat is mijn grote mazzel."

Nieuw avontuur
Pleegzorg was ook voor Perin en Hilberts een nieuw avontuur met de komst van Wesley in 1998. "We waren 23 jaar en hadden in het weekend altijd de buurkinderen over de vloer", haalt Hilberts herinneringen op. "Dat vonden we zo gezellig en waardevol dat bij ons het idee groeide om iets te doen voor kinderen die het minder goed hebben thuis. We begonnen met weekend- en crisisopvang, maar het langdurige pleegouderschap lag ons meer."

Na Wesley kwamen er nog twee pleegzusjes in huis. Hoewel er geen bloedband is, hebben pleegkinderen ook gewoon behoefte aan liefde, aandacht en een consequente opvoeding, meent Perin. "Natuurlijk is hun rugzak meer gevuld, maar voor elk kind is het belangrijk om een vertrouwensband op te bouwen. Dat is bij pleegzorg niet anders."

Praten, heel veel praten, is volgens zijn partner het belangrijkst om dit voor elkaar te krijgen, naast een goed contact met de biologische ouders. "Er zijn natuurlijk lastige momenten. Vaak kunnen de kinderen zich moeilijk hechten. Dat uit zich in gedrag dat ze aan de ene kant bij je willen zijn, maar ook heel hard van zich af kunnen schoppen. Als pleegouder moet je kunnen incasseren en relativeren." Toch geeft pleegzorg veel voldoening en opent het deuren die anders gesloten zouden blijven. Perin: "We zijn met onze oudste pleegdochter naar haar biologische familie in Turkije geweest. Dat heeft niet alleen haar, maar ook ons leven verrijkt."

Toeval
Hassna Oksuz zorgt als pleegouder voor een meisje van zes jaar. Zelf heeft ze met haar man drie kinderen, die nog thuis woonden toen hun pleegzusje zich vijf jaar geleden aansloot bij de familie. "Mijn kinderen hebben er nooit moeite mee gehad. Ik heb er vooraf wel veel met hen over gesproken", legt ze uit.

Eigenlijk kwam Oksuz bij toeval in aanraking met de mogelijkheid om pleegouder te worden. "Ik raakte op het schoolplein in gesprek met de pleegouders van een vriendinnetje van mijn dochter. Ik was onder de indruk en wilde zelf ook op deze manier iets betekenen voor kinderen. Het past ook goed in de Marokkaanse cultuur, waar vaker op kinderen van anderen wordt gepast. Mijn grootouders hadden bijvoorbeeld een pleegdochter. Ik weet dat er weinig aanmeldingen zijn van ouders met een niet-westerse afkomst en dat is zonde, want juist zij zijn heel hard nodig."

Zowel het koppel Perin-Hilberts als Oksuz is gewoon blijven werken. Dat kan gemakkelijk, zeggen alle drie beslist. Oksuz: "Natuurlijk moet je het goed regelen. Zo heb ik een groot familienetwerk dat inspringt, maar het belangrijkste is dat je als pleegouder de toewijding en liefde geeft die elk kind nodig heeft."

Informatiebijeenkomst
In Gooi en Vechtstreek is een tekort aan pleegouders. Dat betekent onvoldoende opvang voor kinderen die (tijdelijk) niet bij hun eigen ouders kunnen wonen. Er worden zo veel mogelijk mensen gezocht die hun huis en hart openstellen om pleegkind(eren) een veilige thuisbasis te bieden. Wilt u meer weten over pleegzorg? Kom naar de informatiebijeenkomst. Tijdens deze avond staan pleegouders, pleegkinderen en aanbieders van pleegzorg klaar om vragen te beantwoorden en ervaringen uit te wisselen.

De bijeenkomst is op 5 juni van 19.30 tot 21.30 uur in het Regiokantoor, Burgemeester de Bordesstraat 80 in Bussum (naast de brandweer). Aanmelden via www.pleegoudergv.nl of met een mail naar pleegouder@regiogv.nl.

 

Uit de krant