Wijkbewoner Nico de Wit legt een biljartje met Tukkie Tuk in wijkcentrum St. Joseph dat deze week het vijftienjarig jubileum viert.
Wijkbewoner Nico de Wit legt een biljartje met Tukkie Tuk in wijkcentrum St. Joseph dat deze week het vijftienjarig jubileum viert. Foto: © Bastiaan Miché

Wijkcentrum St. Joseph pakt groots uit tijdens vijftienjarig jubileum

Buurt / wijk

HILVERSUM - Zwijgend krijt hij het puntje van zijn keu. Met een spiedend oog kijkt hij naar de drie ballen op het groene laken. Loopt om het biljart heen, zet zijn keu tussen zijn wijs- en middelvinger. Plok. De witte raakt de rode. "Gaat het goed, Nico?" roept Tukkie Tuk vrolijk als ze aan komt lopen. Nico knikt. Elke dinsdagmiddag speelt hij een potje biljart in wijkcentrum St. Joseph. "Hier train ik voor mijn cluppie van Philips", grijnst de buurtbewoner.

De voorbereidingen van het komende feest zijn in volle gang. "Vijftien jaar geleden begonnen we met zo'n vijftien vrijwilligers en inmiddels zijn dat er zeventig. Zeventig!" herhaalt Tukkie Tuk. Tweeënvijftig is de altijd opgewekte roodharige opbouwwerkster, die er een sport van heeft gemaakt om te verbinden. Dat doet ze met die vrijwilligers en het team dat ze om zich heen heeft. "Heel belangrijk, want zonder mijn team en de vrijwilligers ben ik nergens."

Het stoffige imago dat buurthuizen jaren geleden hadden, probeert ze eraf te schudden. Bijvoorbeeld door het 'wijkcentra' te noemen, dat ook veel beter de lading dekt. Want naast cursussen en activiteiten kunnen buurtbewoners er terecht met allerlei vragen. "En eten, hè. Dat kan in het Grand café St. Joseph dat wordt gerund door medewerkers en cliënten van Sherpa. Mensen uit de wijk komen hier naartoe om lekker even de krant te lezen en koffie te drinken of te lunchen."

Maar ook de kookgroep Gebakken Peren is een goedlopende activiteit. Elke donderdag om 16.00 uur komen de deelnemers bij elkaar. Gebakken Peren is opgestart door Ben, die twee dagen namens Kwintes in het wijkcentrum zit. "Mensen met een GGZ-achtergrond en andere belangstellenden wisselen recepten uit, bereiden gezamenlijk de maaltijd en schuiven aan tafel aan. Voordat het toetje op tafel komt, lees ik een kort verhaal van Toon van Tellegen voor. Even een moment van rust. Daarna ruimen we de boel op en maken het schoon."

Ja, als ze terugkijkt is er veel veranderd. St. Joseph is een florerend wijkcentrum geworden. Er is leven. Reuring. Mensen durven makkelijker binnen te stappen. "De taaloefengroepen zitten bomvol; nieuwkomers leren er conversatie-Nederlands. We stonden versteld van de grote belangstelling", straalt Tuk. Maar laten we de bingo ook niet uitvlakken; uit heel Hilversum strepen mensen met het puntje van hun tong uit de mond de cijfertjes van de kaart. Komt door de leuke prijzen en de gezelligheid, weet de opbouwwerkster.

Yogadocente Mirjam de Boer die een flard van het interview oppikt, knikt: de sfeer in het buurtcentrum is aangenaam, beaamt ze. Elke dinsdag verzorgt zij een uurtje ontspanningsoefeningen. "Een heel gezellig clubje, laagdrempelig en er is plek voor meer mensen, schrijf dat maar op", knipoogt De Boer.
Een week lang is er feest. Dat betekent koffie en taart en de activiteiten en lessen kunnen worden bezocht. "Zo kan iedereen proeven van de sfeer. Weet je wat ook zo'n leuk groepje is? Annemarie's breiclub. En de meditatiecursus, een rustpunt, daarvan heb ik zelf ook veel geleerd."

Tuk kijkt uit naar vrijdag 13 september om 15.00 uur. Dan onthullen de wethouders Karin Walters en Arno Scheepers de Sociale Sofa, een zwaar project waar wijkbewoners hard aan hebben meegewerkt. "En de horecakanjers van Sherpa staan te popelen om de nieuwe naam van hun grand café te onthullen." Niet alleen is er komende week veel te doen voor volwassenen, donderdag staat in het teken van de kinderen. Tuk legt een feestweekrooster op tafel en loopt naar de nog steeds biljartende Nico. Ze pakt een keu, knijpt een oog dicht en stoot. "Nou, Nico, niet slecht hè? Heb het jaren niet meer gedaan."

Uit de krant