Wethouder Jaeger tijdens de verkiezingsavond in maart 2018.
Wethouder Jaeger tijdens de verkiezingsavond in maart 2018. Foto: Bastiaan Miché
Opinie

Maak 't officieel; geef Jaeger status aparte

Politiek

HILVERSUM - Nu Wimar Jaeger door mag gaan als wethouder, de raad heeft toch genoeg vertrouwen in hem, is het meteen tijd om, zeg maar op z'n Wimariaans, door te pakken. Geef de man officieel een vrijbrief om tot begin 2022 te doen en te laten zoals hij dat wil binnen Media en Cultuur.

Natuurlijk heeft Jaeger woensdagavond beterschap beloofd. Hij moet anders gaan handelen. Collega-wethouder Karin Walters komt met voorstellen hoe het college van burgemeester en wethouders beter moet omgaan met zaken, zoals nevenfuncties, bestuursstijl en transparantie. Gedragsverandering leg je uiteraard neer bij degene van wie je verwacht dat hij zich anders gaat gedragen.

Maar ja, de D66'er is een doener. Een ondernemer in de wereld van het openbaar bestuur. Regels en procedures zijn daarbij hinderlijk. Vertragende elementen. Dat hij daar zo over denkt, heeft het verleden wel bewezen.

Want de meerderheid van de raad kijkt dan wel naar het grotere perspectief dat het college transparanter moet opereren, maar echt op het gedrag van de Democraat is niet ingezoomd. Dat liet hij niet toe. Een situatie zoals bij Jaeger, met het niet volgens protocol vermelden van nevenfuncties en een bijbaan bekleden als bestuurder van een club die hij als wethouder geld geeft, mag niet meer gebeuren. Maar dit college en deze raad kijken nimmer naar de historie. Of naar het trackrecord van een persoon. De gele kaarten die een aantal raadsleden geeft aan de wethouder tonen dat gebrek aan memorie haarfijn aan.

Een mens is nou eenmaal niet sterker dan de natuur. Ofwel: het is aardje naar zijn vaartje. Jaeger beweert dan wel dat hij 'echt met zichzelf aan de slag gaat', zeker na die zware periode van vijf maanden waarin hij onder vuur lag en hij 'goed naar zichzelf heeft gekeken'. Maar wie hem heeft gevolgd sinds 2014 kan bevroeden dat de gewenste gedragsverandering achterwege zal blijven.

De man werkt hard. Absoluut. Ik noem hem altijd de wethouder die in de zesde versnelling blijft hangen. Zijn agenda is immens vol. Zijn daadkracht is ongekend en zijn sterkste wapen en tevens grootste valkuil. Hij barst van de ambitie, heeft zeker veel van de grond gekregen, verrijkt zichzelf inderdaad niet, maar zoekt wel continu de randjes op en is daar al menig maal overheen gekukeld.

Want de raad weet donders goed wat zij krijgt. Dit is de man die twee keer de gemeentewet heeft overtreden door nevenfuncties niet volgens de juiste weg te bewandelen. Menig wethouder is voor minder vertrokken. Daar mogen dan volgens Jaeger allerlei mitsen en maren aan vastzitten, maar als je als automobilist te hard rijdt omdat je haast hebt, heeft oom agent daar echt geen boodschap aan. Overtreding is overtreding.

In die nevenfunctie van secretaris van de Dutch Media Foundation, een bijbaan die 25 maanden onder de pet is gebleven, heeft hij ongezien tonnen verstrekt aan deze stichting om mediafeestjes te verzorgen. Die ruimte is hem ook geboden door de raad door akkoord te gaan met een subsidiestructuur waarbij wethouders zelf de nodige bedragen uit de portefeuille kunnen geven. Daar heeft hij binnen zijn mandaat slim gebruik van gemaakt.

Antwoorden geven over het waarom hij is toegetreden tot die club, waarom hij niets tegen zijn mede-bestuurders heeft gezegd dat hij bestuurslid was geworden bij DMF en waarom hij de raad, ondanks zijn informatieplicht, niet op de hoogte heeft gebracht, weigert hij categorisch. In zijn ogen is er niets fouts aan. Het valt binnen de wensen van de gemeente om meer midden in de samenleving te staan en dichterbij de 'bal' (lees: het gemeentegeld) te zijn.

Dat er geen controle is vanuit college en raad is dan pech. Zij hadden immers van deze rol kunnen weten. Binnen het raadhuis was de functie bekend bij de ambtenaren, DMF stond in het rapport van Berenschot toen hij als kandidaat-wethouder werd onderzocht in mei 2018 en het stond expliciet genoemd in Broadcast Magazine - alsof dat de Linda is - luiden de argumenten. Stelletje slaapkoppen daar in die raad. 

Goed, technisch gezien had hij de functie moeten melden. Dat is waarschijnlijk een procedurefout geweest. Want bij de andere wethouders zijn ook nevenfuncties niet op de gemeentesite gekomen, is zijn verweer. En zo ligt het wel vaker aan regels, procedures, ambtenaren, politici en anderen, die uit zijn op een hetze of zoiets dergelijks. Het gelijk is altijd aan zijn zijde, net zoals hij enkel en alleen oprecht is.

Als iemand een integriteitsmelding doet, zoals Bianca Verweij van de SP op 10 april deed, dan gebeurt dat uit politiek gewin en rancune. Die opmerkingen zeggen meer iets over de gedachtegang van de persoon zelf. Niet uit oprechte zorgen melden dat er iets niet deugt, bestaat blijkbaar niet. Hoezeer de raad gisteren ook probeerde, voor deze aannames kwamen geen excuses. Maar uiteindelijk was ook dat wel weer oké.

Kritiek en feedback leiden altijd tot een defensieve houding en worden dan ook resoluut van de hand gewezen. Al twee keer - één keer in de vorige en één maal in deze collegeperiode - heeft hij tegen de commissie gezegd dat hij aan een beleidsstuk, waar de nodige kritiek op was, helemaal niets gaat aanpassen. Slikken of stikken is het. Een groot vermogen aan zelfreflectie of -kennis is niet aanwezig. Daar waren zijn termijnen gisteren in de raadsvergadering exemplarisch voor. Geen verantwoording willen afleggen, vragen ontwijken en geen verontschuldigingen kunnen maken. Wel opmerken vanaf nu constructief verder te willen gaan, maar ondertussen zelf de nodige sneren te hebben uitgedeeld.

Tevens loopt hij nog wel eens voor de troepen uit. Voortvarendheid is de toegedichte eigenschap. Neem vorig jaar bij Prinsjesdag. In plaats van de 1 euro per inwoner (zo'n 90.000 euro) te schenken in 2019 en 2020 aan het in financieel zwaar weer verkerende Metropole Orkest kwam daar ineens de mededeling van Jaeger dat Hilversum 250.00 euro voor die jaren beschikbaar stelt. Dat was een eis van het Rijk, dat zelf jaarlijks 750.000 euro neertelt. Er moest snel gehandeld worden want het kabinet moest daar mooie sier mee kunnen maken op de derde dinsdag van september, ook al had de lokale politiek over deze forse extra investering niets te zeggen gehad. Voor Hilversum is dat zo'n 160.000 euro per jaar meer dan de eigen D66-motie vroeg. Maar geen haan die daar naar kraait in de raad, al doet het orkest door deze deal wel veel terug in Hilversum en omgeving.

Of dat hij in september 2016 meedeelt dat de gemeente nog eens 75.000 euro in Dudok in Concert heeft gestoken. Er was een tekort, waarmee de bijdrage van de gemeente op 125.000 euro komt. Of dat hij in de discussie over koopzondag drie weken achtereen - eerst in de commissie, toen in deze krant en vervolgens in de raad - volledig tegengestelde informatie de wereld inslingert. Niemand spreekt hem daarop aan.

En laten we niet vergeten dat de DMF-kwestie al het derde onderzoek is in vijf jaar wethouderschap. Eerder was daar een screening naar zijn handelen in het Philipscomplexdossier en later een intern onderzoek naar een kwestie die, zeg maar, te maken had met Stichting Hilversum Marketing. En ja, in beide gevallen ging hij vrijuit. 

Dat is het verleden wat hij meeneemt naar het nu. Dat had de raad zich ook kunnen beseffen, om het in Jaegertermen te zeggen. Dus nu hij door mag - met een pinky swear dat hij gaat werken aan zijn gedrag - is het gewoon beter hem om alle ruimte te geven tot en met begin 2022. Je weet wat je krijgt. Dan kan hij zijn ongeëvenaarde goede gang voor Hilversum gaan op gebied van media en cultuur. Dat scheelt vragen, debatten over vage maar toch voldoende duidelijke plannen, ergernissen en duizenden euro's aan onderzoeksrapporten.

En dan staat Hilversum er over 2,5 jaar nóg beter voor. Na de gemeenteraadsverkiezingen kan hij dan eindelijk op zoek gaan naar die gewenste baan in de media, waar Jaeger dit jaar - toen hij al onder vuur lag - in BM Talk al openlijk naar solliciteerde. U weet wel de periode dat hij zoveel soulsearching bij zichzelf heeft gedaan. En dit is meteen een stukje spiegelen waar Jan Slingerland, fractievoorzitter van Hart voor Hilversum, het in de vergadering over had. Voor de raad? Het college? De wethouder? 

Ingmar Meijer
 

Uit de krant