'Het gevoel met De Lelie blijft gewoon heel sterk'
Buurt / wijkHILVERSUM 'Buurthuis'. 'Ontmoetingsplaats'. 'Een verlengde huiskamer'. Zelfs 'een tweede huis' wordt genoemd. Buurthuis De Lelie aan de Leliestraat was letterlijk de centrale plek voor de Bloemenbuurt. De hartkamer van de wijk is sinds 22 maart niet meer toegankelijk. Die sfeer, dat gevoel, die plek moet terugkomen. Daar doen de vrijwilligers en bewoners alles voor. "Het gevoel met De Lelie blijft gewoon heel sterk."
Met veel liefde spreken de vrijwilligers over hun buurthuis. Na een rondje langs de velden is het overduidelijk dat het wijkcentrum aan de Leliestraat 6-8 een betekenisvolle plek was in de buurt. Sociaal-maatschappelijk speelde het een belangrijke rol.
Synergie
De verschillende clubs, de vele activiteiten en de aanwezigheid van professionals, waaronder het kinder- en jongerenwerk, vulden elkaar naadloos aan. Dat zorgde voor een rijk aanbod, een goede synergie en een grote betrokkenheid onder bezoekers, vrijwilligers, professionals en buurtbewoners.
Eensgezind
Voor iedereen stond de deur van De Lelie open. Het was een plek van samenkomst. De verbondenheid met elkaar en het wijkcentrum is nog altijd groot. Nu alleen het restant nog zichtbaar is, is die verbondenheid alleen maar gegroeid. Eensgezind zetten de tientallen vrijwilligers en vele buurtbewoners sinds die bewuste dag in maart de schouders onder de komst van een nieuw succesvol buurthuis.
Centraal
Meewarig horen zij de discussie rondom de nieuwbouw aan. De Lelie heeft zich in de afgelopen acht decennia meer dan bewezen. De gemeente zou moeten watertanden van een buurthuis dat zo functioneert. Het wijkcentrum zou centraal moeten staan in de plannen in plaats van eerst allerlei andere functies en organisaties vooropstellen in het mogelijk nieuwe gebouw.
Gemis
Het gemis is groot. Het groepsgevoel is nu wat afgebrokkeld. De groepjes zijn verdeeld over dertien locaties over heel Hilversum. Het dagelijkse of wekelijkse contact is verwaterd. Of gewoon het even kunnen binnenlopen voor een bak koffie of een praatje.
Toevluchtsoord
"Voor ons was De Lelie een tweede huis", zegt Gonny van Reede. Zowel zij als haar man is beheerder geweest van het wijkcentrum. "Mijn kinderen zijn daar zowat grootgebracht en voor veel mensen was het een toevluchtsoord", aldus de Hilversumse.
