Dinsdag hielden Robert Grijsen en Mieke van Zonneveld in Voorhoeve een signeersessie.
Dinsdag hielden Robert Grijsen en Mieke van Zonneveld in Voorhoeve een signeersessie. Foto: Bastiaan Miché

'Kan niet voor heel Hilversum goede stadsdichter zijn'

Cultureel

HILVERSUM Schrijven over zaken waar ze normaliter niet over zou schrijven, is een kwestie van wennen. Duidelijk is weel hoe Mieke van Zonneveld de job van de nieuwe Hilversumse stadsdichter gaat invullen. De geboren Hilversumse wil zichtbaar zijn én poëzie voor een breed publiek interessant maken.

Aan een tafeltje in Luno Kitchen zijn de oude en de nieuwe stadsdichter al geanimeerd in gesprek. Het blijkt de eerste ontmoeting te zijn van de twee. Onderwerp is donderdagavond: het moment van de wissel van de wacht. In het Muziekcentrum van de Omroep nam Grijsen afscheid als eerste stadsdichter van Hilversum. Tijdens de start van de Week van de Poëzie las hij werk voor in een goed gevulde Studio 1. "Een avond met een weemoedig tintje", is zijn korte terugblik.

VSB poëzieprijs
Aan het einde van de sessie gaf Grijsen het stokje van het 'stadsdichterschap' figuurlijk over aan de 28-jarige inwoonster van Amsterdam. Dat ging via een livestream. Van Zonneveld was in Den Haag voor de uitreiking van de VSB Poëzieprijs, waar zij voor genomineerd was. Die prijs was voor Joost Baars. Toen was zij al in de wetenschap dat zij in de voetsporen van Grijsen treedt. Het idee heeft even moeten bezinken, maar nu is zij vereerd de nieuwe stadsdichter te zijn.

Opdracht
Haar opdracht voor de komende 24 maanden luidt om onder andere acht gedichten per jaar te schrijven waarin zij haar poëtische blik geeft op Hilversum. In opdracht schrijven over onderwerpen is lastig. Daar hebben beiden ervaring mee. "Het kwam niet altijd even makkelijk", meldt Grijsen. Als voorbeeld geeft hij het opknappen van het centrum. Normaliter is dat geen item waar hij over zou schrijven.

Moeilijk
Meest moeilijke gedicht dat hij heeft moeten schrijven is over MH17. Bij de onthulling van het monument in het Dudokpark droeg hij zijn gedicht over troost voor. Een jaar eerder had Van Zonneveld hierover ook een gedicht geschreven dat zij toen voorlas bij de kleinschalige herdenking in de St. Vituskerk. "Daar ben ik ruim een maand mee bezig geweest", herinnert ze zich.

Kerk
Hoewel zij zich realiseert dat zij niet voor heel Hilversum een goede stadsdichter kan zijn, wil Van Zonneveld naast haar eigen gedichten poëzie breder onder de aandacht brengen in haar geboortedorp. Zelf kwam zij al op jonge leeftijd in aanraking met poëzie: op school en in de kerk. Precies hetzelfde traject als Grijsen heeft doorlopen, zo blijkt.

Lees verder in de digitale editie

Uit de krant