'Terwijl ik met de kinderen bij de finish wachtte, ging Alex bijna dood'
MensenHILVERSUM - Zondagochtend 14 januari 2018. Alex Vanden Berghe bakt pannenkoeken. Die dag loopt hij namelijk de halve marathon van Egmond en moet koolhydraten stapelen. Hij is fit en heeft zin in de eenentwintig kilometer.
Rennen over het Egmondse strand gaat goed en voor een duin zet hij even aan. Als hij over de top is, zakt hij in elkaar en staat niet meer op. Dankzij hulpverleners en een AED wordt het leven van de toen negenenveertigjarige hardloper gered. Time to pay back, vindt Vanden Berghe en start een actie voor een buurt-AED.
Zijn vrouw Maud maakt nog een foto van haar man als hij in het startvak staat en zijn twee jongste kinderen een high five geeft. Niets wijst erop dat hij drie kwartier later zal worden gereanimeerd. "Ik voelde me goed en fit, had goed getraind en liep volgens plan. Het was mijn zesde halve marathon en ik had die van Egmond twee jaar eerder ook gelopen. "
Maud stond met haar twee kinderen bij de finish om haar man te onthalen. De stemming zat er goed in: er was muziek, braadworsten en grote ketels met glühwein. Via een app kon ze Alex volgen. "Ik keek op mijn telefoon en zag dat het niet lang meer kon duren voordat hij zou komen. Ik zette mijn kinderen bij het hek zodat ze hun vader konden zien finishen."
Terwijl ze dat deed, vochten hulpverleners voor het leven van haar man. Een groot geluk was dat hij een hartstilstand kreeg vlak voor de EHBO-post. De hulpverleners zagen hem vallen en kwamen in actie toen hij niet meer opstond. Ook een anesthesist was getuige en snelde af op Vanden Berghe, nam de leiding en hielp hem tot de ambulance arriveerde.
De sportieve Hilversummer werd naar het ziekenhuis in Alkmaar vervoerd. "Toen ik gebeld werd door de ziekenbroeder met de vraag of ik Alex Vanden Berghe kende, wist ik dat het mis was." Het enige dat Maud dacht: ik moet mijn kop er nu bij houden. De organisatie belde een taxi die haar en de twee kinderen naar haar auto op de carpoolplaats in Heiloo kon brengen. Niet veel later nam de politie met Maud contact op en haalde haar en haar kinderen op. "Met loeiende sirenes reden we door de mensenmassa heen en nog steeds wist ik niet of Alex nog leefde."
