Indrukwekkende lijst van ruim 300 vermoorde mensen door centrum Hilversum

HILLVERSUM - Een circa 400 meter lang lint met daarop de namen van ruim 300 vermoorde mensen trekt komende zaterdag door het Hilversumse centrum. De jaarlijkse herdenkingsdag van de Federatie Nabestaanden Geweldslachtoffers (FNG) is dit keer namelijk in de mediastad. "Hiermee willen we laten zien wat het gevolg is van geweld", vertelt voorzitter Jack Keijzer van de FNG. Hallo

Het lint ziet er eigenlijk ieder jaar weer anders uit. Dit jaar staan er 25 nieuwe namen op en zijn er ook een paar verwijderd. Het is vooral aan de nabestaanden om te bepalen of hun geliefde op het lint vermeld moet worden. Maar indrukwekkend is het sowieso; zowel voor de lopers als het winkelend publiek dat die dag de stoet, die rond 13.00 uur begint vanaf de Vituskerk, voorbij ziet trekken. Burgemeester Pieter Broertjes is ook van de partij.

Keijzer raakte in aanraking met de FNG nadat zijn zoon Pascal op Koninginnedag 2007 na een ruzie om (zeer waarschijnlijk) drugs werd vermoord. "Hij had al een zwaar leventje, bleek naderhand, want hij had ADD. Maar niemand begreep hem. Hij had al twee keer geprobeerd om zelfmoord te plegen, maar dat uiteindelijk niet gedaan. Hij is toen ook drugs gaan gebruiken. We weten niet het exacte verhaal, maar hij is waarschijnlijk vermoord door iemand die drugs van hem kocht."

De manier waarop Pascal om het leven kwam was even dramatisch als gruwelijk. De jongen uit Hoogkarspel werd door twee mannen met een snoeischaar in zijn hals gestoken en vervolgens reden de twee daders met een auto over hem heen. Alsof dat voor Keijzer en zijn vrouw Jolanda nog niet erg genoeg was, beroofde hun tweede zoon, Remy, in 2016 zichzelf van het leven. Hij kon de dood van zijn broer niet verwerken. "En nu zijn we dus nog maar met z'n tweeën."

Wie zaterdag de stoet voorbij ziet trekken, treft tal van mensen met soortgelijke verhalen. Ook de Hilversumse Maya Bor, moeder van de van de aardbodem verdwenen Marc Plessius, is aanwezig. Juist die verhalen rechtvaardigen het bestaan van de Stichting FNG, meent Keijzer. "We bieden een warme deken, steunen elkaar. Pakweg tien keer per jaar zijn er bijeenkomsten. Maar we zijn er ook om onze positie in het strafrechtsysteem te verbeteren. We overleggen regelmatig met de minister om zaken te verbeteren. Ons belangrijkste succes is wel dat je als nabestaande in de rechtszaal alles mag zeggen tegen de dader. Ook krijgen we bij schadevergoedingen het totale bedrag sneller overgemaakt en niet steeds iedere maand een klein deel."