Loosdrechtse wint als eerste vrouwelijke fotograaf in Nederland prestigieuze prijs
MensenLOOSDRECHT - Met de serie 'In the name of the father' heeft de Loosdrechtse Marjolijn Lamme, als eerste vrouwelijke fotograaf in dit land, de Gold Master Kwalificatie ontvangen.
"Weet je wel waar je aan begint?", vroegen collega's. Vooraf en achteraf - geeft Marjolijn Lamme zelf toe - heeft het bloed, zweet en tranen gekost. "Maar door argumenten als 'zou je wel' laat ik me niet weerhouden. Het geeft juist extra motivatie. Het is ook belangrijk om je kop boven het maaiveld uit te steken."
Lamme is nu 59 jaar en alweer zo'n 25 jaar professioneel fotograaf. Vanuit haar fotostudio aan de Nieuwe-Loosdrechtsedijk werkt ze zowel voor particulieren als bedrijven. En ze won al meerdere prijzen. Daar kwam afgelopen week de Gold Master Kwalificatie bij.
Ik ga dit doen
De Loosdrechtse is de eerste vrouwelijke fotograaf in Nederland die deze internationale titel mocht ontvangen. "Ik ben aan deze serie begonnen met de gedachte - en dat bedoel ik helemaal niet arrogant - ik ga dit doen, die titel is voor mij. Van begin af aan heb ik er in geloofd."
Maar uiteraard was de opdracht niet eenvoudig. Lamme maakte een portretserie met twintig zeer diverse modellen - veelal bekenden haar - en zorgde ook voor de outfits. "En dat kostte me vele dagen extra in een toch al volle agenda", kijkt ze nu terug. "Maar ik wil in mijn vak het hoogst haalbare halen. Ik had een bepaald doel voor ogen en was ervan overtuigd dat het zou lukken."
(Tekst gaat verder onder afbeelding)
De fotoserie met de naam 'In the name of the father' is daarbij ook een eerbetoon aan haar veel te vroeg overleden vader, een fanatiek amateurfotograaf. "En ik ben een mensenmens, houd van andere culturen", aldus Lamme. "In de kern zijn we allemaal gelijk, ongeacht huidskleur of religie. En fotografie is een universele taal die mensen verbindt. De modellen heb ik in alle puurheid gefotografeerd."
Op welke van de twintig foto's ze het meest trots is, is moeilijk te zeggen. Sommige modellen zijn zeer goede vrienden en dat maakt het lastig om een objectief oordeel te geven. Eigenlijk zijn alle twintig beelden Lamme even lief. Vaak ontstonden er ook emotionele verhalen van bijvoorbeeld een postbezorger van Indische komaf die als twee maanden jonge baby naar Nederland kwam. "Normaal is dat een stoere kerel, maar toen hij het Indische pak dat voor de foto was geregeld aantrok, was ook hij diep geraakt. We gingen echt terug naar de essentie."
Kindje
Het uiteindelijke resultaat werd beoordeeld door een internationale jury uit vijf verschillende landen op onder andere technische kwaliteit en presentatie. Ook moest er een verhaal in de serie zitten. Het lange wachten op het eindoordeel was vervolgens zenuwslopend, geeft Lamme toe. Voor haar gevoel gaf ze haar 'kindje', waar ze een jaar lang aan had gewerkt, weg. En het kleinste foutje kan fataal zijn.
Maar uiteindelijk waren de juryleden unaniem van mening dat de Looosdrechtse een schitterend mooie serie had gerealiseerd. "In Nederland zijn er nu vier fotografen die deze kwalificatie hebben", jubelt Lamme. "En de laatste tien jaar is er geen één afgegeven, ondanks verschillende pogingen die zijn gedaan. Bij mijn eerste poging is het nu meteen raak. Ik hoor nu echt thuis in een eliterijtje."
Natuurlijk is de prijs goede PR, echter reclame - zegt ze zelf - was nooit het uitgangspunt. "Ik heb dit vooral voor mezelf gedaan en echt genoten van de weg hiernaartoe. Er komt zo veel bij kijken. Je moet je ook echt verdiepen in de achtergronden en culturen van mensen. En kijk, in deze tijd kan iedereen met de telefoon een plaatje maken. Maar echt mooie beelden maken is een vak apart."
Zie hieronder de twintig portretten:
