Hilversumse stichting zet zich al 65 jaar in voor wereld zonder armoede

HILVERSUM - De in Hilversum opgerichte stichting Wilde Ganzen bestaat 65 jaar. Vanaf de Heuvellaan heeft deze hulporganisatie zich al die jaren ingezet voor een wereld zonder armoede. Tegenwoordig staat het kantoor van Wilde Ganzen in Amersfoort.

Overal ter wereld ondersteunt Wilde Ganzen organisaties die in lage- en middeninkomenslanden actief de handen uit de mouwen steken voor hun gemeenschap. Met kleine, slimme projecten willen deze aanpakkers voor verandering en vooruitgang zorgen. Ze bepalen zelf welke verandering voor hen van belang is. Onderzoek van de Radboud Universiteit in Nijmegen naar deze aanpak toont aan dat deze manier van werken niet altijd eenvoudig is, maar het leidt wel tot duurzame resultaten.

Lessen uit het buitenland
Dat participatie in buurten en wijken belangrijk is, lieten ook drie partners uit Nepal, Kenia en Oeganda zien die ter gelegenheid van het 65-jarig jubileum van Wilde Ganzen naar Nederland waren gekomen. “De drie gasten vertelden over ongelijkheid in hun eigen land en hoe zij die daar bestrijden”, vertelt de Hilversumse Yvonne Heselmans, manager Projecten bij Wilde Ganzen. “Ze bepleitten alle drie een inclusieve aanpak waarin iedereen gelijke kansen heeft, ongeacht leeftijd, fysieke of mentale mogelijkheden, seksuele geaardheid, culturele achtergrond of sociaaleconomische klasse. Ongelijkheid is ook in Nederland een uitdaging, waardoor deze drie gasten ook ons hebben geïnspireerd. Omgekeerde ontwikkelingssamenwerking dus.” 

(Tekst gaat verder onder de foto.)

Met voorbeelden van hun werk lieten de gasten zien hoe je verbondenheid creëert, juist door lokaal ongelijkheid aan te pakken. Mwalimu Musheshe van Uganda Rural Development en Training Center zei: “Een gezamenlijke visie op verandering van onderop is nodig om inclusief te werken en gelijke kansen te creëren. Mensen kunnen dan uitstijgen boven vooroordelen, genderverschillen en culturele en religieuze dogma’s.”

Mwalimu heeft in wijken en buurten in Oegandese steden jongeren en ouderen samengebracht rondom een gezamenlijke visie. “Die visie van de buurt of wijk moet wel verbonden zijn met de realiteit. En daarin ga je op zoek naar een gezonde spanning tussen wat de mensen dromen en waar ze nu staan.” 

Spiraal van armoede doorbreken
Mwalimu ziet dat mensen vaak te grote ambities hebben in relatie tot hun realiteit en dan niets meer aanpakken. Of juist apathisch zijn en niet meer geloven in verandering vanwege de spiraal van armoede waarin ze zich bevinden. “Maar ik wil die spiraal van armoede juist doorbreken, door te wijzen op de waarden die we als mensen hebben en die ons verbinden. Is het behoud van waarden en wijsheid om met wederzijds respect en inclusief samen te leven niet belangrijker dan mooie schoenen of een auto?”

Chittup Lama vertelde hoe je de belangrijkste belemmeringen voor inclusief samenleven wegneemt voor mensen met een beperking. Chittup is oprichter van de organisatie Himalayan Education and Development Nepal die werkt aan de ontwikkeling van mensen met een handicap in de Himalaya-regio van Nepal. Hij is zelf blind, maar heeft zijn hele leven in het bergachtige noordoosten van Nepal onderwijs genoten. Hij en zijn ouders lieten zich niet kisten. ‘Ga gewoon naar school’, zei zijn vader.

Mobiele scholen voor blinde kinderen
Zijn ouders begeleidden hem de eerste jaren door de bergen naar de lagere school. Later organiseerde Chittup ‘mobiele scholen voor blinde kinderen’: een trainingscentrum voor docenten om kinderenbraille te leren. Hij vertelde dat in de Himalaya kinderen sneller blind kunnen worden, waardoor er gemiddeld per dorp veertig kinderen blind zijn. Zij hebben ook recht op onderwijs daarom houdt hij de overheid aansprakelijk om inclusief onderwijs te organiseren. 

Hij weet als geen ander wat het onderwijs en de samenleving mist om ook mensen met een beperking de kansen te geven hun talenten en dromen te verwezenlijken. En hij weet dat je daar verandering in aan kan brengen.Kunst om terrorisme tegen te gaan Sami Gathii uit Kenia zette na zijn opleiding aan de HKU Theater in Utrecht een beweging op voor jongeren in Oost-Afrika om hun stem te laten horen in gemeenschappen. 

Hij gelooft in het werken met jonge rolmodellen in gemeenschappen. “Als je hen goed traint en begeleidt, dan kunnen zij binnen de gemeenschap een verbindende kracht zijn en samen met andere jongeren verandering teweeg brengen. Ze moeten alternatieven aangeboden krijgen zodat ze niet in de val lopen van drugs, criminaliteit en terrorisme. Kunstuitingen biedt een geweldig alternatief voor jongeren.”