Hilversummer loopt in tien dagen tien marathons
SportHILVERSUM - In tien dagen tien marathons lopen met tien sporters uit tien verschillende landen. Hilversummer Sven Weemaes was een van hen en liep van Londen naar Parijs.
De eerste dag van het nieuwe jaar was voorbij en Sven Weemaes (41) werd wat nerveus. Nog steeds had hij geen sportief doel 2019. Trainen zonder stip aan de horizon was niks voor hem. Mud- en obstacleruns had-ie al zo vaak gedaan. Nee, het moest iets anders worden. De reddende engel was ASICS.
Het sportmerk vroeg zijn FrontRunners wie het zag zitten om in tien dagen tien marathons met z'n tienen te lopen. Starten in Londen, finishen in Parijs. Weemaes meldde zich aan en werd tot zijn grote verrassing geselecteerd. De adrenaline gierde door zijn aderen en zijn focus had hij terug.
Eigenlijk was het Michelle, de vrouw van Sven, die de oproep zag. "Sven is een ASICS FrontRunner, wat inhoudt dat hij in kleding en schoenen van het sportmerk loopt. Op Facebook kondigden ze de uitdaging Londen2Paris aan en ik dacht: dit is wat voor hem. Dit moet hij doen."
Aanvankelijk was Sven niet heel enthousiast. Twijfelde of hij het kon. Uiteindelijk trok zijn vrouw hem over de streep en meldde hij zich aan. Half januari werd hij door ASICS gebeld. "'Je zit erin.' Mijn hartslag ging onmiddellijk omhoog. Ik was verbaasd. Waarom ik? Er zijn zo veel FrontRunners die veel sterker en sportiever zijn dan ik." De Hilversummer besloot de uitdaging aan te gaan. Hij had tien weken de tijd om zich voor te bereiden en voerde zijn loopkilometers gestaag op.
Tekst gaat verder onder de foto.
Foto: Bastiaan Miché
In zijn achtertuin deed hij gedisciplineerd krachtoefeningen en hij at gezond en regelmatig om de trainingen vol te houden. Het lopen bouwde hij de laatste week af, zodat hij sterk genoeg was voor de tien marathons. Op 4 april nam Sven afscheid van zijn vrouw en zijn zonen Kyano en Bodhi en vloog naar Londen. Daar zou hij de andere FrontRunners ontmoeten.
De zes mannen en vier vrouwen aten samen en bespraken hoe ze het zouden aanpakken. De eerste dag hadden ze al een halve marathon in de benen ondanks dat de uitdaging nog niet van start was gegaan. "Het filmteam en de fotograaf van ASICS maakten opnames en we moesten steeds weer voor het beeld lopen. Toen moesten we nog beginnen!" lacht Sven.
De volgende dag om zeven uur stonden de FrontRunners klaar. Met z'n tienen renden ze door hartje Londen met in hun kielzog een busje met daarin een masseur, een fysiotherapeut en hun spullen. Het doel was bij elkaar blijven. "Zo bizar om langs iconische gebouwen te rennen. Een van de vrouwen riep steeds maar naar wie het wilde horen: 'We're going to Paris!'"
Tijdens het diner werd er geëvalueerd. Sven had vooral moeite met het tempo, dat voor hem net even te langzaam was. De dagen erna was het aanpassen en elkaar erdoor slepen. De route slingerde van Regent Street in Londen via Richmond Park naar Newhaven en de vierde dag pakten de lopers de boot naar het Franse Dieppe, kwamen om half vijf 's avonds aan en moesten toen nog hun marathon lopen.
Achteraf was dat de zwaarste dag, vertelt Sven. "Het was niet prettig om in het donker te rennen en omdat ik een blessure aan mijn scheenbeenspier had, kon ik niet anders dan in mijn eigen tempo lopen en zo rende ik opeens alleen. Toen voelde ik dat ik mentaal een tikkie kreeg."
In de groep ontstaat wrevel. Een aantal wordt moe, kampt met blessures en besluit te wandelen. Sven blijft met vijf man rennen maar houdt het doel, met z'n tienen over de finish, in de gaten. Op de achtste dag bereiken ze een voorstad van Parijs en komt de spirit terug.
Als de lopers op dag negen hun familieleden in de armen kunnen sluiten, vloeien de tranen rijkelijk. "Het was zo emotioneel om Michelle en de jongens weer te zien. En ik dacht: ik ben er. Ik heb het geflikt. Tuurlijk moest ik de volgende dag nog de marathon van Parijs lopen, maar dat voelde als een soort ererondje."
Inmiddels is Sven al weer even in Hilversum en het avontuur dringt nu pas in volle glorie door. Lichamelijk is hij weer op krachten, mentaal ordent hij de boel door zijn sportieve prestatie op te schrijven. Een volgend doel heeft-ie nog niet, maar dat zal niet lang op zich laten wachten.
