Edward Swier.
Edward Swier. Foto: © Bastiaan Miché

'Dat mountainbikers te hard zouden gaan en asociaal zijn valt wel mee'

Sport

HILVERSUM - Zelf fietst-ie niet, maar erover schrijven kan Edward Swier als geen ander. Hij interviewde fietsprofs die lyrisch over mountainbiken zijn.

Begin dit jaar werd hem gevraagd een boek te schrijven over mountainbiken. Geen gids vol routes, maar een met verhalen van profs en tips en tricks voor amateurs. Journalist Edward Swier (51) zei ja, schreef zesendertigduizend woorden en sinds deze week ligt Mountainbiken in Nederland in de winkels. Het eerste boek met zijn naam op de cover. "Ja, ik ben er best trots op."

Nee, een fanatieke fietser is Swier ("Ik ben een hardloper. Een tot twee keer in de week") niet, maar erover schrijven doet hij al jaren. Begonnen als sportverslaggever bij De Gooi- en Eemlander runt hij inmiddels zes jaar zijn eigen tekstbureau. "Maar," steekt hij zijn vinger in de lucht, "Ik reed tien keer de Tour de France. In de volgerskaravaan. Als verslaggever." 

Dat hij is gevraagd een boek over mountainbiken te schrijven, streelt zijn ego. Alleen stelde hij voor om geen boekje vol routes te schrijven. "Alsof fietsers dat in hun achterzak meenemen. Iedereen laadt tegenwoordig de routes op zijn telefoon en begint aan de tocht." Ook tips voor fietsonderhoud en reparatie liet hij achterwege; op dat gebied is YouTube je grote vriend, grijnst hij.

Rare fiets
Zijn boek Mountainbiken in Nederland is dinsdag gepresenteerd in Buiten in de Kuil. Niet voor niets is gekozen voor die locatie: vanaf daar start een singletrack door de Lage Vuursche. Een goede ontwikkeling vindt Swier de aanleg van routes voor mountainbikers. 

Naar schatting zijn er tussen de driehonderd- en driehonderdvijftigduizend Nederlanders die regelmatig hun strakke broek aantrekken, hun helm opzetten en een van de tweehonderd singletracks rijden. "Iedereen vindt wel iets van mountainbikers en wielrenners. Ze zouden te hard gaan, asociaal zijn, maar dat valt eigenlijk wel mee. De singletracks zijn uitdagend en door het gebrek aan tegenliggers veilig." 

Beetje lacherig
Hoewel er een aantal jaar terug een beetje lacherig over deze tak van sport werd gedaan, is het een snel in populariteit stijgende activiteit die ook door beroepsfietsers wordt beoefend. Swier interviewde ze voor hun boek, en concludeerde daarna dat de een misschien beter is in het kunstje dan de ander, maar aan het eind van de dag zijn alle mountainbikers gelijk. "Ik sprak met Bart Brentjens, hij was Olympisch kampioen in 1996. Samen met Corine Dorland en Bas van Dooren behoort hij tot de Nederlandse pioniers. Zij braken in de jaren negentig een lans voor het mountainbiken. "Bart vertelde me wel dat hij even moest slikken toen een van zijn trainingsmaatjes met een mountainbike aan kwam zetten. Hij vond het een rare fiets, met rare dikke banden. Maar toch was hij nieuwsgierig genoeg om het te proberen en vervolgens won hij in Atlanta."

Zondagwandelaars
Dat gaf de sport een boost, maar zorgde ook voor onrust op de Nederlandse fietspaden. Niet zo gek, vindt Swier. Want opeens sjeesden de fietsers tussen de zondagswandelaars door. "Het gekke is dat er onderzoek is geweest naar de beleving van natuurrecreanten en moutainbikers. Hen werd gevraagd of ze last hadden van die snelheidsduivels.

Opvallend was dat mensen die daadwerkelijk een fietser tegenkwamen, aangaven er geen hinder van te ondervinden en dat mensen die ze niet waren tegengekomen maar de fietsers visualiseerden, er wel last van hadden." Vandaar dat er in het boek van Swier, naast leuke interviews met onder anderen Corine Dorland, Bas van Dooren, Maarten Tjallingii en Anna van der Breggen, ook aandacht wordt besteed aan gedragsregels.

Het boek Mountainbiken in Nederland ligt nu in de winkel en vanavond, donderdag 28 november, van 19.30 tot 20.30 uur signeert Edward Swier het boek in boekhandel Voorhoeve aan de Kerkstraat 77 in Hilversum.

Uit de krant