'Al konden we maar één kind helpen met ons gezin, dan zou dat al fijn zijn'
ZorgHILVERSUM - Connery en Greg besloten tien jaar geleden om pleegouders te worden. Ze kozen bewust voor crisisopvang. Inmiddels heeft het stel, dat zelf ook twee dochters heeft, al veel kinderen een veilige plek kunnen bieden waar rust en gewoon meedraaien in het gezin het belangrijkste waren.
"Al konden we maar één kind helpen met ons gezin, dan zou dat al fijn zijn. Dat was ons uitgangspunt", zegt Connery. Greg: "We hadden wel het voordeel dat we vrienden hadden met een pleegkind en zij hadden een goede ervaring daarmee." Het paar bezocht een informatieavond over pleegzorg om te kijken wat de mogelijkheden waren. "Wij hebben uiteindelijk gekozen voor crisisopvang. Dat is kortdurend. Soms krijg je iemand voor een weekeinde, soms wat langer. Op dit moment hebben we een pleegkind dat inmiddels al vier jaar bij ons is. Dat liep nu eenmaal zo. Er was op korte termijn geen oplossing voor haar en het klikte zo goed dat wij gezamenlijk besloten dat ze bij ons kon blijven."
Voor Connery en Greg begonnen als pleegouders, hadden zij dit besproken met hun dochters, die op dat moment 11 en 14 jaar waren. Greg: "We hebben altijd gezegd dat we dit met zijn vieren doen. Als een van ons het niet meer zou willen, dan zouden we ook stoppen." Connery: "Het zijn van pleegouders heeft ook een meerwaarde voor het hele gezin. Onze kinderen zien dat het niet altijd zo vanzelfsprekend is wat zij hebben."
Ze herinnert zich nog goed het eerste kind dat ze op hebben gevangen. "De kinderen wilden graag een meisje van vier. Dat hebben we toen ook aangegeven." Greg: "En het werd dus een jongen van 10." Dat was voor het gezin wel even wennen. Connery, zichtbaar ontroerd: "Hij vond het zo fijn dat hij net als onze dochters zijn boterhammen in een plastic zakje mee naar school kreeg met een clipje eromheen. Het zijn zulke basale dingen waar je deze kinderen mee kunt helpen."
Ze legt uit dat elk kind zijn eigen verhaal heeft. In dit geval kregen ze 's morgens een telefoontje of ze 's middags een plekje voor hem hadden. Connery: "Hij was zo weggerukt uit school en daar stond hij met zijn plastic tasje met spulletjes. 's Morgens had de rechter besloten dat dit het beste voor hem was." Greg, glunderend: "Hij is uiteindelijk zo'n vier maanden gebleven. We hebben nog steeds contact met hem. Af en toe komt hij nog eens langs en soms zoekt hij verkapt advies. Dat geven we hem dan."
