Hans Roos geeft aan dat de rekeningen nog gewoon worden betaald.
Hans Roos geeft aan dat de rekeningen nog gewoon worden betaald. Foto: Bastiaan Miché

'Fout' raadslid Hilversum1 declareerde rekeningen die nooit zijn betaald

Fractievoorzitter Hans Roos van de partij Hilversum 1 heeft zich inderdaad schuldig gemaakt aan integriteitsschending, blijkt uit het deze week gepresenteerde BING-rapport.

Hilversum Nu het rapport van het Bureau Integriteit Nederlandse Gemeenten (BING) eindelijk op tafel ligt, is het maar de vraag wat de felle discussies binnen het raadhuis en in de verschillende media hebben opgeleverd. Ja, Roos was inderdaad 'fout'. Toch valt zijn handelen hooguit te bestempelen als 'een beetje dom'.

Ook burgemeester Pieter Broertjes valt op dat de zaak qua omvang beperkt is en Roos - door bestuursvoorzitter Roland van den Akker en -penningmeester John Tammer beschuldigd van fraude - zichzelf niet heeft verrijkt. De burgemeester vindt een goed gesprek met de schuldige en een schriftelijke waarschuwing aan de fractie Hilversum1 - waarin wordt aangegeven dat dit gedrag niet wordt getolereerd - een passende maatregel. Uiteraard moet ook de achtergehouden fractievergoeding van 4433 euro voor de jaarwisseling worden terugbetaald.

Maar wat was er nou allemaal aan de hand? Begin dit jaar beschuldigen Van den Akker en Tammer hun fractievoorzitter van fraude. Zij melden dit bij Broertjes, die weinig anders kan doen dan een vooronderzoek starten. Veel zin heeft hij daar niet in. Vlak daarvoor is er namelijk ook al de kwestie-Wimar Jaeger, die volgens Leefbaar Hilversum fout handelt in de Philipskwestie.
Die zaak loopt met een sisser af, maar de burgemeester baalt dat de kwestie in de publiciteit komt. Dat doet het imago van de politiek immers weinig goed. Dat vrij snel daarna met Roos opnieuw een politicus (in de media) openlijk wordt beschuldigd, is olie op het vuur gooien. Broertjes zegt daarom in deze krant dat als bij een eventueel volgende keer de kwestie in de publiciteit komt het onderzoek direct stopt.
Maar de burgemeester kan nu niet anders - na overleg met alle fractievoorzitters - dan een onafhankelijk onderzoek te starten naar het mogelijke foute handelen van Roos. Ondertussen krijgt hij felle kritiek van Van den Akker en Tammer - tot de breuk met Roos naast bestuursleden ook fractiemedewerkers van Hilversum1 - die vinden dat Broertjes informatie achterhoudt en geen openheid van zaken geeft.
Afgelopen week komt toch maar het gehele rapport naar buiten. Daarin staat dat Hilversum1 jarenlang een vergoeding kreeg om te kunnen vergaderen bij de Joodse begraafplaats aan de Vreelandseweg, waar Roos werkzaam is. Nu blijkt echter dat de partij de rekeningen van de afgelopen jaren nooit heeft betaald, terwijl staat aangegeven dat dit wel is gedaan. Bovendien moeten rekeningen ook altijd direct worden betaald.

De fractie vergaderde de voorbije jaren buiten het raadhuis, omdat de toegewezen ruimte binnen dat gebouw niet geschikt was, vonden zowel Roos als Tammer en Van den Akker. Omdat Roos goede contacten heeft met de Joodse gemeenschap was een alternatieve plek snel gevonden. In het gebouw van de Joodse begraafplaats kwamen de leden de afgelopen jaren te pas en te onpas meer dan honderd keer bijeen.
Zowel Roos als de voorzitter van de Joodse gemeenschap geeft nu aan dat de rekeningen nog niet zijn betaald omdat is afgesproken dat dit aan het einde van de raadsperiode - maart 2018 - wordt gedaan. Deze afspraken zijn mondeling gemaakt en daar was niemand bij aanwezig, verklaren beiden aan de onderzoekers. Roos geeft wel aan dit te hebben gedeeld met Tammer en Van den Akker, bevestigt ook fractiemedewerker Jacques Jongerden.
Oud-fractiemedewerker Michiel Eerenberg wist wel dat de partij huur moest betalen. Maar hoeveel dat was en wanneer er betaald moest worden, was hem niet duidelijk.
Van den Akker en Tammer komen in het rapport niet aan het woord. Volgens de onderzoekers lukte het niet om met hen afzonderlijk een afspraak te maken.
Het is een boeiend verhaal in een rapport dat voor een groot deel gevuld is met cijfertjes en bedragen. De onderzoekers geven aan dat zodra zij de opdracht krijgen alle betrokkenen willen interviewen. Dat lukt in alle gevallen, behalve met Van den Akker en Tammer. Die laatste wil niet het interview alleen aangaan, maar allebei tegelijk. De onderzoekers zien dat niet zitten gezien hun rol in het proces. Ook hebben de voorzitter en penningmeester enkele (procesmatige) vragen over het onderzoek die zij graag voor het interview schriftelijk beantwoord zagen door de directeur van BING.

Ook als de antwoorden binnen zijn, blijven Van den Akker en Tammer het proces verstoren en kraken zij de gang van zaken, melden de onderzoekers. Maar een afspraak maken voor een interview lukt niet, ondanks toezeggingen van BING dat beide heren hun bezwaren over het onderzoek tijdens het interview mogen uiten en dat deze worden meegenomen in de rapportage.
Het geeft aan dat deze zaak alleen maar verliezers kent, niet alleen Roos. Want Van den Akker en Tammer kunnen met dit rapport door niemand in de politiek meer serieus worden genomen.