'Het gevoel met De Lelie blijft gewoon heel sterk'
Het jaar 2017 was voor vrijwilligers, bezoekers en buurtbewoners van het wijkcentrum aan de Leliestraat verschrikkelijk. Maar bij de pakken neerzetten is er niet bij nadat hun geliefde De Lelie afbrandde. De plek die hen samenbracht zorgt nu voor veerkracht en doorzettingsvermogen om het buurterfgoed terug te krijgen.
HILVERSUM 'Buurthuis'. 'Ontmoetingsplaats'. 'Een verlengde huiskamer'. Zelfs 'een tweede huis' wordt genoemd. Buurthuis De Lelie aan de Leliestraat was letterlijk de centrale plek voor de Bloemenbuurt. De hartkamer van de wijk is sinds 22 maart niet meer toegankelijk. Die sfeer, dat gevoel, die plek moet terugkomen. Daar doen de vrijwilligers en bewoners alles voor. "Het gevoel met De Lelie blijft gewoon heel sterk."
Met veel liefde spreken de vrijwilligers over hun buurthuis. Na een rondje langs de velden is het overduidelijk dat het wijkcentrum aan de Leliestraat 6-8 een betekenisvolle plek was in de buurt. Sociaal-maatschappelijk speelde het een belangrijke rol. De verschillende clubs, de vele activiteiten en de aanwezigheid van professionals, waaronder het kinder- en jongerenwerk, vulden elkaar naadloos aan. Dat zorgde voor een rijk aanbod, een goede synergie en een grote betrokkenheid onder bezoekers, vrijwilligers, professionals en buurtbewoners.
Voor iedereen stond de deur van De Lelie open. Het was een plek van samenkomst. De verbondenheid met elkaar en het wijkcentrum is nog altijd groot. Nu alleen het restant nog zichtbaar is, is die verbondenheid alleen maar gegroeid. Eensgezind zetten de tientallen vrijwilligers en vele buurtbewoners sinds die bewuste dag in maart de schouders onder de komst van een nieuw succesvol buurthuis. Meewarig horen zij de discussie rondom de nieuwbouw aan. De Lelie heeft zich in de afgelopen acht decennia meer dan bewezen. De gemeente zou moeten watertanden van een buurthuis dat zo functioneert. Het wijkcentrum zou centraal moeten staan in de plannen in plaats van eerst allerlei andere functies en organisaties vooropstellen in het mogelijk nieuwe gebouw.
Het gemis is groot. Het groepsgevoel is nu wat afgebrokkeld. De groepjes zijn verdeeld over dertien locaties over heel Hilversum. Het dagelijkse of wekelijkse contact is verwaterd. Of gewoon het even kunnen binnenlopen voor een bak koffie of een praatje. "Voor ons was De Lelie een tweede huis", zegt Gonny van Reede. Zowel zij als haar man is beheerder geweest van het wijkcentrum. "Mijn kinderen zijn daar zowat grootgebracht en voor veel mensen was het een toevluchtsoord", aldus de Hilversumse.
Sander Leek, beter bekend als Mister De Lelie, is spreekwoordelijk in een gat gevallen sinds het wijkcentrum onbruikbaar is geworden. Als gastheer en mede-organisator van het linedancen was hij zeker vijf dagen per week in het pand te vinden. Ook na die bewuste woensdag in maart is hij nog druk bezig geweest rond het gebouw, zoals het opruimen van de rotzooi en het plein onkruidvrij maken. "Ik mis de sfeer, de gezelligheid. Met iedereen een praatje maken tussen het koffie inschenken door. De Lelie is een ontmoetingsplaats voor mensen die anders thuis zouden zitten. Het is echt een verlengde huiskamer voor velen", vertelt de betrokken buurtbewoner
Kinderwerkster Kati Lipusz bevestigt dat nu de synergie tussen alle groepen weg is. "Het gevoel met De Lelie blijft gewoon heel sterk. Je hoort dat mensen het contact met de andere doelgroepen missen", meldt zij. Het groepsgevoel, De Lelie-saamhorigheid is er nog altijd, ook al zitten alle activiteiten en verenigingen elders in Hilversum. Maar het is volgens vrijwilligster van het kinderwerk Ilona Tijsen belangrijk dat er nu stappen gezet worden. "Het is duidelijk dat wij het buurthuis terug willen. We kunnen blijven onderzoeken wat er allemaal in moet komen. Inmiddels zijn we daar al negen maanden mee bezig. Ik heb het gevoel dat we erin blijven hangen", is haar boodschap.
Achter de schermen zijn vrijwilligers en bewoners hard bezig. In januari richten zij Stichting Buurtpost Zuid op. De statuten liggen klaar. Een bezoek aan de notaris is gepland. Als er één spreekbuis is namens de vrijwilligers en de buurtbewoners dan kunnen zij aan tafel komen met de gemeente, Versa Welzijn en Bink Kinderopvang. Dat gaat ook gebeuren, waardoor er direct inspraak is op de plannen voor het nieuwe buurthuis. "Dit zou een voorbeeld kunnen zijn van hoe bewoners iets van de grond krijgen", meldt buurtwerker Gert Bos.
Een van die drijvende krachten is bewoonster Jacqueline van Oostveen. Samen met Tijsen en kinderen die destijds in het pand waren toen de eerste brand uitbrak, heeft zij een brandbrief aangeboden aan burgemeester Pieter Broertjes en wethouder Eric van der Want. Hun boodschap was om hardop uit te spreken dat De Lelie terugkeert. "De Lelie is buurterfgoed", stelt ze. Het gewenste antwoord kwam. De brandgroep, een mix van vrijwilligers en bewoners, zit straks aan tafel met de andere betrokken partijen om de plannen verder vorm te geven. Van Oostveen geeft aan dat er veelvuldig contact zal zijn met de achterban, die zich wellicht gaat verenigen in de Vrienden van De Lelie. Deze groep geeft gevraagd en ongevraagd haar mening over de plannen. Daarmee moet het buurtproject breed draagvlak krijgen.
Nu alleen het restant nog zichtbaar is, is die verbondenheid alleen maar gegroeid
Een nieuw buurthuis aan de Leliestraat is nu nog toekomstmuziek. Eerder zei wethouder Van der Want dat er tempo gemaakt moet worden, maar dat het nog echt wel enkele jaren gaat duren. Mister De Lelie hoopt dan weer betrokken te zijn bij het wijkcentrum. Nu moet hij wegens gezondheidsredenen afscheid nemen van het vrijwilligerswerk. "Als er een nieuw buurthuis staat, dan kom ik, ijs en weder dienende, weer terug", besluit Leek.