'Elke keer als ik op de afdeling kom, dan klopt het gewoon niet'
Het zorgpersoneel werkt hard, maar heeft amper tijd voor de patiënt. Dat leidt tot uitgeklede zorg. Ellen Pereira komt met een noodkreet: alles moet weer worden zoals het was.
HILVERSUM De zorg van Amaris Gooizicht moet terug naar het niveau van een aantal jaar geleden. Zeker de zorg voor mensen die niet meer voor zichzelf kunnen opkomen is minimaal. Terwijl het verpleegkundig personeel op de tenen loopt, komt er nu te veel op de schouders van vrijwilligers. Over deze ontwikkeling maakt Ellen Pereira, tevens voorzitter van de cliëntenraad, zich grote zorgen. De Hilversumse hoopt op snelle verbetering.
In de afgelopen jaren heeft Pereira de zorg steeds minder zien worden. Omdat ze al elf jaar in het verzorgingstehuis aan de Paulus van Loolaan komt, kan ze vroeger goed met nu vergelijken. Elf jaar geleden kwam zij al met enige regelmaat in Gooizicht om haar tante te bezoeken, die daar in totaal acht jaar heeft gewoond. Ongeveer drie jaar terug kreeg haar vader een eigen kamer op de gesloten afdeling. Hij is alzheimerpatiënt.
Al meer dan een jaar loopt zij met grote zorgen. Recentelijk besloot zij in de pen te klimmen. Pereira schreef een brandbrief naar Amaris. "Elke keer als ik op de afdeling kom, dan klopt het gewoon niet", zegt zij. Er is minder personeel aanwezig op de afdeling. De zorg die verleend wordt, is minimaal. Voor de reguliere dingen zoals wassen is al bijna geen tijd, laat staan voor extra zaken, die volgens Pereira juist voor mensen met alzheimer zo belangrijk zijn. De druk op het personeel en de vrijwilligers, die niet gekwalificeerd zijn voor verzorgende taken, neemt toe, terwijl de cliënten niet meer de zorg en de aandacht krijgen die ze wel horen te krijgen.
Volgens haar is de signaleringsfunctie in het geding. Een belangrijke functie. Het gaat om de zorg en het welzijn van de patiënt. "Als deze mensen ziek worden dan kunnen ze dat zelf niet aangeven. Bij mijn tante zag ik het bijvoorbeeld aan haar ogen dat er iets mis was met haar. Zo kwamen we er bijvoorbeeld achter dat ze blaasontsteking had. Het is heel belangrijk om oplettend te zijn. Het personeel wil dat ook absoluut wel, maar daar is gewoon geen tijd voor", concludeert de Hilversumse.
Oorzaak van alles zijn de bezuinigingen op de zorg door de overheid. Veel woonzorgcentra waren daardoor genoodzaakt om het personeel van niveau 1 en 2 te ontslaan. Dat zijn nu juist de mensen die de patiënten helpen. Dat Gooizicht niet het enige tehuis is dat met deze problemen kampt, beseft de Hilversumse terdege. Dat ze nu haar nek uitsteekt, doet ze zodat de zorg essentieel kan veranderen. Ze is geïnspireerd door het Manifest ouderenzorg van Hugo Borst en Carin Gaemers. Mede hierdoor is in 2017 100 miljoen euro extra beschikbaar gesteld om de verpleeghuizen in Nederland een impuls te geven. Pereira vraagt zich af wat er met deze extra Haagse euro's is gedaan? De terugkeer van het helpend personeel heeft zij tot nu toe nog niet gezien.
Rik van Hardeveld, manager Verpleeghuizen en Behandeling bij Amaris, erkent deels de zorgen van Pereira. In haar vorige week verstuurde brandbrief kaart ze zestien uiteenlopende aandachtspunten aan. De forse landelijke bezuinigingen op de ouderenzorg hebben inderdaad hun sporen nagelaten. Hierdoor was ook Amaris genoodzaakt om maatregelen te nemen. Volgens de manager is er toen vooral voor gekozen om zo veel mogelijk handen aan het bed te houden. Dat is ten koste gegaan van het personeel dat wat verder daar vandaan stond, waaronder de mensen van niveau 1 en 2. "Daarmee tref je helaas ook de zorg zelf", is zijn conclusie.
Volgens Pereira is de signaleringsfunctie in het geding
Hij vindt dat Pereira, met wie hij maandag nog een gesprek had, en hij helemaal niet zover van elkaar af staan. Amaris is bezig met het aannemen van gekwalificeerd én ondersteunend personeel. Alleen is het gezien de arbeidsmarkt niet zo gemakkelijk om gekwalificeerd personeel te vinden. Daar komt bij dat de zorg die tegenwoordig verleend moet worden in verpleeghuizen complexer is. Door het langer thuis moeten wonen, hebben steeds meer woonzorgcentra te maken met meervoudige problematiek bij hun cliënten. Daar is gekwalificeerd personeel voor nodig. Daar kunnen geen blikken nieuwe medewerkers van worden opengetrokken. Daarbij benadrukt de manager dat het nu niet een kwestie is van rammelen met de geldbuidel. Ja, er is meer geld vrijgemaakt, maar de euro's klotsen niet tegen de plinten op.
Voor Pereira is het van belang dat er iets gebeurt. Meer personeel is noodzakelijk om de zorg op te kunnen krikken. De patiënten lijden onder de minimale zorg die gegeven kan worden, meent de Hilversumse. "Belangrijk is dat de politiek zich realiseert wat de consequenties zijn", vertelt Pereira. "De verpleegkundigen, die werken met hun hart en bewust kiezen voor dit vak, zitten met de gebakken peren door de bezuinigingen van de overheid. Gooizicht moet terug naar zoals het was: een mooi verzorgingstehuis met een goede sfeer", aldus Pereira.