In 'Tisgroen' kan ik mijn grote passie voor alles wat groeit en bloeit kwijt
Voor haar opleiding tot vegetarische kok heeft Ariadne Vogel van Tisgroen zich verdiept in thee en nu deelt zij haar kennis als theesommelier.
Eemnes Ariadne Vogel, eigenares van Tisgroen, drinkt geen wijn meer bij het avondeten. Zij heeft ontdekt dat met de juiste thee smaken nog beter tot hun recht komen. "Bij een gerecht met noten en quinoa past bijvoorbeeld heel mooi een groene thee uit Zuid-Korea of een mooie Oolong", legt ze enthousiast uit. "Er valt zo veel met thee te beleven; kennis die ik graag deel in mijn theeworkshops en proeverijen."
In haar nieuwe onderkomen aan de Wakkerendijk 228a, heeft Vogel zes kannen thee gezet. Vandaag proeven we Takachiho Black Benifulei, Oolong Taiwan Ali Shan, groene Jongwon uit Zuid-Korea, gele Huang Du Cha en een Rohini Jethikupi Early. Bij elke thee staat de ideale bereidingstemperatuur op het etiket. Het idee dat theewater warmer dan honderd graden moet zijn, is niet altijd waar. Het blijkt afhankelijk van de klasse thee. "Een witte thee als de Rohini smaakt het best als je deze zet bij 65 tot 70 graden, de Huang Du Cha laat ik vier minuten trekken bij 80 graden", legt Vogel uit, terwijl ze de thee overschenkt in miniatuurkopjes die de theegeuren goed tot hun recht laten komen. Als ze over thee begint te praten, weet de Eemnesser theesommelier uit pure enthousiasme van geen ophouden. Zo leren we dat er zes klassen thee zijn met elk een eigen productieproces. Behalve de bekende zwarte en groene thee zijn er ook witte en gele theeën, Oolong en post-gefermenteerde thee. Zwarte thee is volledig bewerkt en geoxideerd, terwijl een gele thee net als een groene thee zonder zuurstof is verwerkt en een zweetproces heeft ondergaan. "Daardoor heeft gele thee een zachtere smaak. Minder spinazie", verklaart Vogel.
Voordat de eigenares van Tisgroen begon aan de opleiding tot theesommelier, werkte zij in de Theetuin van Weesp en bij Koppert Cress, waar zij zich verdiepte in eetbare bloemen en planten. Later volgde zij een vegetarische koksopleiding. "Voor onze eindopdracht heb ik samen met andere studenten een zesgangenmenu samengesteld. Het leek mij leuk om daar thee bij te serveren. Eigenlijk ontdekte ik toen dat ik lyrisch was over thee", blikt Vogel terug.
De karakteristieke ruimte waar Vogel nu haar theeproeverijen en workshops organiseert, heeft ze ternauwernood voor het interview kunnen inrichten. Het Smaakwiel met theesoorten moet ze nog ophangen. "Ik zit hier sinds vorige week, maar deze plek voelt goed", zegt ze. "Ik mag hier een aantal theeplanten neerzetten, zodat ik anderen vanaf de teelt in de theewereld kan meenemen. Daarbij past Tisgroen hier perfect. Ik deel het erf met het Yogacentrum Eemland en Natuurgeneeskunde Eemland. Het kan niet anders of dat moet een prachtige kruisbestuiving opleveren."
Vogel wil haar kennis en liefde voor de thee op de deelnemers van haar workshops overbrengen. Ze zet even haar tanden op elkaar als het gesprek op de vruchtenthee uit de supermarkt komt. "Iedereen moet natuurlijk drinken wat hij of zij lekker vindt", zegt ze dan. "Maar ik proef vooral de toegevoegde kunstmatige fruitaroma's." Zelf een lekkere thee maken, hoeft echt niet ingewikkeld te zijn, zegt ze, terwijl ze water opschenkt in een Gong Fu Cha, een traditionele Chinese theeset. "Neem een fles Spa blauw, doe daar een aantal blaadjes munt of citroenverbena in en zet het een nacht in de koelkast. Heerlijk voor een warme dag", tipt ze. Het water gutst over het aardewerken potje van de Gong Fu Cha heen en verdampt snel. "In Japan is de theeceremonie heel clean, maar bij de Chinezen mag je lekker morsen", licht Vogel het verschil tussen de twee culturen toe. "Onze gewoonte om een theezakje op en neer te laten dansen in een glas is voor Aziaten volkomen onbegrijpelijk", zegt ze als ze een laatste kopje Chinese thee inschenkt.