Levensgevaarlijke route vol met kuilen en aflopende, veel te smalle trottoirs
Wanneer de omgeving van het station een opknapbeurt krijgt, moet de gemeente ook rekening houden met mensen die een beperking hebben, vindt de LFB.
HILVERSUM "Deze drempel is achterlijk. Wie dat bedacht heeft, is niet goed bij zijn hoofd." Aan het woord is Vincent Ohlrichs, in Huizen wereldberoemd als rolstoelgebruiker en in Hilversum werkzaam bij de LFB in Wijkcentrum de Geus. Hij wil laten aantonen dat met een rolstoel van het wijkcentrum aan de Geuzenweg naar station Hilversum of terug voor rolstoelgebruikers haast een levensgevaarlijke onderneming is.
De steile drempel waar Ohlrichs het hierboven over heeft, is die direct voor De Geus midden op de weg. De rolstoelgebruiker moet daar de weg wel op en daarbij allerlei kuilen trotseren, omdat de stoep direct voor het wijkcentrum te smal is doordat auto's daar (en dat mag ook) geparkeerd staan.
De LFB, voluit Landelijk Federatie Belangenverenigingen Onderling Sterk, is de belangenvereniging dóór en vóór mensen met een verstandelijke beperking. Hilversum is één van de zes 'sterkplaatsen' waar de LFB is gevestigd. Jarenlang zaten de medewerkers in een ruimte aan de Larenseweg, nu verblijven zij alweer twee jaar in De Geus, vertelt coach Simone Neerscholten.
En dat bevalt prima. Probleem is echter dat twee medewerkers, naast Ohlrichs is dit Jan Distelblom uit Bussum, regelmatig de tocht vanaf het station naar het wijkcentrum moeten afleggen. Vooral voor Distelblom, die in tegenstelling tot zijn collega geen elektrische rolstoel heeft, is dat een mega-operatie.
De verkeersonveilige situaties op de Noorderweg en Geuzenweg zijn niet nieuw. Maar het feit dat de Hilversumse politiek druk doende is met een nieuwe visie voor het station en omgeving, is voor Neerscholten aanleiding om de problemen te laten zien. Aanvankelijk zou Distelblom alle hindernissen op deze zonnige ochtend aan deze krant tentoonspreiden. Maar Distelblom was ziek en dus kwam Ohlrichs een dagje extra naar Hilversum.
De tocht gaat vanuit De Geus richting de Noorderweg en van daaruit via de Kleine Drift naar de achterzijde van het station. Direct al stuit Ohlrichs op de steile drempel voor het wijkcentrum en vervolgens zijn er gedeeltes op de Geuzenweg waardoor de rolstoel helemaal scheef op de weg staat. Maar, aldus de immer positieve 'reisleider': "Je moet je niet laten tegenhouden in het leven."
Toch treft Ohlrichs onderweg verschillende objecten die hem tegenhouden en waardoor hij de weg op moet. Opvallend is juist dat veel van die objecten, met name stootbanden, zijn gerealiseerd door de gemeente. En bij een bedrijfje zijn fietsklemmen geplaatst. Daardoor staan verschillende tweewielers zo ver op de stoep dat er voor een rolstoelgebruiker geen doorkomen aan is.
Maar uiteindelijk bereiken we met veel moeite de Noorderweg. Direct oversteken daar om het Oosterspoorplein te bereiken is levensgevaarlijk en daarom geen optie. Het verkeer komt van twee kanten en bovendien komen de auto's van links pas laat in het zicht vanwege de bocht bij Café Dudok. En dus kan Ohlrichs pas bij dit café - waar het autoverkeer alleen vanaf links komt - oversteken. Gezien het smalle en aflopende trottoir is het opnieuw een hele klus om deze oversteek te bereiken, maar eenmaal daar lijkt het ergste achter de rug.
Toch is het op het trottoir van de Kleine Drift - pal voor de winkeltjes daar - opnieuw smal en kan Ohlrichs alleen oversteken bij Hillyfood, parallel aan de fietsbaan richting de tunnel. Goed om te zien is dat veel automobilisten rekening met hem houden.
Eenmaal op het Oosterspoorplein is het veilig, maar al snel blijkt dat het plein niet ontworpen is voor de mindervaliden. Er is eigenlijk maar één manier om de toegangspoortjes richting de trein te bereiken en al die wild geparkeerde fietsen maken het er niet overzichtelijker/veiliger op. Grote vraag is daarbij waarom de gemeente wel fietsen weghaalt in het centrum, maar niet op deze locatie.
Ohlrichs concludeert tot slot dat wanneer het gebied op de schop gaat deskundigen hun zegje moeten kunnen doen, ook die met een beperking. Immers, is zijn conclusie: "We moeten allemaal rekening houden met elkaar."
