''Vi' is zowel in het veld als daarbuiten waardevolle aanvulling voor het team'
De 28-jarige Lalovi Tafua uit Nieuw-Zeeland moet de rugbyers van Hilversum weer aan de landstitel helpen. Tijd voor een gesprek.
hilversum De selectie van Rugbyclub Hilversum heeft zich na de kansloos verloren finale om de landstitel in mei noodgedwongen moeten versterken om het geschonden imago op te poetsen. Vrijwel alle rugbyclubs zoeken voor een nieuw seizoen naar nieuwe spelers. Daarom wordt er in binnen- en buitenland volop gewinkeld. Contacten ontstaan door de uitgebreide netwerken die de clubs hebben opgebouwd.
Er kwamen spelers van Nederlandse verenigingen en uit het buitenland naar Hilversum. Soms heb je het geluk dat je een goede speler op een presenteerblaadje krijgt aangeboden. Dat was het geval met Lalovi Tafua, die via Hilversum-speler Mau Simeona naar Nederland was gekomen. "Hij is er zo eentje die is komen aanwaaien. Je moet altijd afwachten of het wat is en of hij in het team past. We hadden al snel in de gaten dat we hem best kunnen gebruiken", verklaart Hilversum-voorzitter Wieger Schotanus zijn komst in augustus.
De 28-jarige Lalovi Tafua, roepnaam Vi, is geen mannetje dat je zomaar ondersteboven loopt. Kort gedrongen, brede schouders, robuuste kop en flink aan het gewicht. Kortom, een breekijzer dat je wel graag in je ploeg wilt hebben en zeker niet als tegenstander. Een echte 'prop' en bovendien internationaal ervaren.
Lalovi is geboren in Nieuw-Zeeland en daarna verhuisd naar Samoa. "Daar speelde ik voor het eerst rugby en bracht het daar tot het nationale team onder 20 jaar", vertelt hij. "De familie ging weer naar Nieuw-Zeeland en daar ging ik met m'n vader en broer spelen in Wellington bij de club Poneke. Maar ik wilde meer van de wereld zien en ging in 2016 naar Engeland. Van Engeland ging ik naar Spanje en dat beviel me goed. Aangezien ik problemen kreeg met mijn visum, moest ik daar weer weg. Ik had altijd contact gehouden met Mau Simeona, we speelden in Wellington voor dezelfde club. Hij vroeg me naar Nederland te komen."
Lalovi praat op een avond met deze krant terwijl hij tijdens de training langs de kant moet toekijken, omdat hij in de wedstrijd tegen DIOK laatst een beuk tegen zijn hoofd heeft opgelopen. Daardoor zitten er nu een paar verse hechtingen in zijn schedel. Hij constateert een groot verschil tussen het Nederlandse rugby en dat van Samoa en Nieuw-Zeeland. "Daar zijn de spelers over het algemeen groter en fysiek sterker. Hier gaat het vooral om snelheid. Ik had daarom geen probleem om me hier aan te passen. De eerste wedstrijden in Luxemburg en tegen Frankfurt gingen lekker. Ook in de wedstrijden tegen de Belgische clubs in de BeNeCup kon ik goed meekomen. Ik wil een belangrijke speler voor het team worden."
Wel was er een ander probleem, aangezien de bonkige speler met name in Spanje heeft genoten van het leven: "Ik heb nog een conditionele achterstand. Dat komt omdat ik vrienden hier in Europa een tijd niet had gezien en dan weet je het wel: veel feestvieren. Maar nu gaat het met de week beter. Ik focus me nu iedere week op de wedstrijd die komen gaat. Daar ben ik hier voor. Ik hoop hier langer dan een jaar te mogen blijven, maar daarvoor moet er nog het nodige papierwerk in orde worden gemaakt."
Hilversum-coach en aanvoerder Marcus Holden is enthousiast over de komst en inzet van Vi. "Zowel in het veld als daarbuiten en in de kleedkamer is hij een waardevolle aanvulling voor het team", zegt hij. "Door de harde leerschool in Samoa en Nieuw-Zeeland brengt hij veel energie en emotie in het team. We hadden een speler zoals hij hard nodig en hij zorgt voor de nodige concurrentie in de selectie."
De Nieuw-Zeelander, die met twee andere buitenlandse spelers in een appartement woont, is het rugby dus met de paplepel ingegoten: "Maar ik heb in Nederland wel moeten leren fietsen."