Kiest Hilversum voor de nieuwe school of gaat ze terug naar de jaren 70?
In een dolkomische presentatie prijst Michel Huisman zijn idee aan. Valt Hilversum weer in dezelfde valkuil of toont zij aan echt lef te hebben zoals ze dat in Heerlen hadden?
HILVERSUM Gaat Hilversum mee in de nieuwe gedachte of keert de gemeente terug naar het tijdperk van de jaren 70? Wat kunstenaar Michel Huisman betreft, staat Hilversum op een kruispunt als het gaat om het opknappen van het stationsgebied. Daar is absoluut iets smaakvols van te maken, maar naar zijn mening gaat dat niet gebeuren met het model van De 7 Straatjes.
Als Willem Marinus Dudok vorige eeuw niet de vrije hand had gehad, maar ook een raadhuis had moeten maken uit een paar voorkeursvarianten en daarna nog eens rekening moest houden met de wensen van de insprekers qua materialen, kleuren en sfeer, dan was het gebouw waar iedereen nu nog steeds blij mee is nooit zo mooi geworden. Want wat krijg je als iets helemaal doodpoldert? Naar de mening van Huisman is daardoor in heel Nederland wansmaak ontstaan.
Met deze manier van werken is het straatbeeld zoals in zijn eigen Heerlen, maar ook in Hilversum totaal veranderd. Authentieke en karaktervolle (winkel)panden zijn verdwenen. Daar zijn kille, koude en sfeerloze blokkendozen voor teruggekomen. "Als je tegenwoordig het oude Hilversum wil zien moet je je hoofd omhoog houden." Daarmee doelde de inwoner van Heerlen gezien het vertoonde beeldmateriaal op de oude gevels boven de winkels in het centrum.
Zelf gruwelt hij van het huidige stationsgebouw. Dat Hilversum het oude pand heeft laten slopen, blijft eeuwig zonde. Met de optie van De 7 Straatjes gaat de gemeente opnieuw die kant op. Daarnaast plaatst hij vraagtekens bij de ambities. Zo moet bijvoorbeeld de identiteit van mediastad er straks duidelijk in terugkomen en is de kwaliteit leidend. Op zich is daar niets mis mee. Maar de kunstenaar heeft wel een probleem dat er nergens uitleg te vinden is over wat die identiteit dan is, hoe dat vorm moet krijgen en wat voor kwaliteit Hilversum wil. Volgens Huisman is de vraag welke kant Hilversum op kiepert nu de kans zich voordoet een stationsgebied van allure te realiseren voor de komende eeuw. Valt de keuze op de nieuwe school of is het terug naar de jaren 70?
Zijn brinkjesplan valt onder de eerste categorie. In het kort wil hij een verhoogde stad met meervoudig ruimtegebruik realiseren zoals hij dat ook in Heerlen (het Maankwartier) heeft gedaan. Voor de Schapenkamp gaat Huisman in zijn plan al de hoogte in. De verkeerssituatie blijft dan zoals die nu is. De auto's rijden onder een poort door. Op het Stationsplein komen brinkjes met onder meer woningen, groen en zichtlijnen én Huisman gaat voor een deel door het stationsgebouw heen, waardoor hij uitkomt op het Oosterspoorplein. Daarmee slecht hij de barrière die het spoor is. In De Vier Brinkjes heeft hij de verkeerskundige oplossingen van de gemeente ongemoeid gelaten en laat hij het busstation en ook de Koninginneweg zoals die nu zijn.
Wethouder Arno Scheepers (Project Stationsplein) was aanwezig bij de humoristische presentatie, die hij al kende van de VVD-sessie van donderdag 8 november. Hij geeft aan dat nog lang niet alles in beton gegoten is als het gaat over De 7 Straatjes. De veertien uitgangspunten, zoals dat het verkeer op maaiveld blijft, de Stationsstraat autoluw wordt en dat de centrumring anders loopt, blijven overeind. "Er zit wel degelijk een visie achter", aldus de liberaal. "De 7 Straatjes is geen verkeersoplossing. Hiermee willen we een mooi stationsgebied op Hilversumse maat krijgen", zo verklaart hij.
En daar zit het 'm in voor Scheepers, want Hilversum heeft wel degelijk gekeken naar dit idee. De Vier Brinkjes voldoet niet aan de Hilversumse schaal. Doordat Huisman voorstelt een verhoogd stadsdeel te bouwen van de Schapenkamp tot aan het Oosterspoorplein, betekent dat hij hiermee acht meter de lucht in gaat. Vanaf het busstation, de Schapenkamp en het Oosterspoorplein kijk je dan tegen een hoge muur aan. "Dit zorgt bij ons voor een hele hoop sociale onveiligheid. Het past niet bij de Hilversumse maat en schaal."
Scheepers is het met Huisman eens dat je schoonheid en esthetica in stand moet houden. Die gedachte neemt hij zeker mee in de uitwerking van het door Hilversum gekozen model. Middelmaat komt er niet, zegt hij klip-en-klaar. "We gaan iets realiseren dat recht doet aan de kernwaarden die wij stellen aan stedelijke kwaliteit." Dat geldt niet alleen voor het Stationsplein, maar ook voor de Koninginneweg en de spoorzone. Dat moeten allemaal aantrekkelijke gebieden worden. Daarmee zorg je al voor verbinding tussen Oost en West. Scheepers geeft als voorbeeld Amsterdam-Noord: het lelijke eendje van de hoofdstad is nu hip and happening, terwijl 't IJ er nog steeds tussen ligt. Goede plannen en dito investeringen leveren meer op dan een brug door het stationsgebouw over de spoorlijn.
Een verhoogde stad bouwen met meervoudig ruimtegebruik