Len Veerman en Jacob van der Meulen: 'We zitten niet op zwart zaad.'
Len Veerman en Jacob van der Meulen: 'We zitten niet op zwart zaad.' Foto's: Bastiaan Miché

Krijgen we eindelijk weer eens die ene klassieker van het natuurijscircuit?

Op een enkele speldenprik na, zijn er half december nog geen signalen van enige vorst. Dat betekent niet dat de IJsclub Loosdrechtse Plassen in ruste is.

loosdrecht Er is genoeg gebeurd binnen de vereniging de afgelopen maanden. Er is hard gewerkt om onderhoud te plegen aan het materiaal, nodig om de ijsbaan over de Loosdrechtse Plassen uit te zetten en berijdbaar te houden. In het bestuur heeft Jacob van der Meulen na 39 jaar de voorzittershamer overgedragen aan Len Veerman. Met de oude (73) en de nieuwe voorzitter (44) aan tafel, met fraai uitzicht over de Loosdrechtse plassen, is de openingsvraag; Wordt hier eigenlijk nog geschaatst deze winter?

Van der Meulen en Veerman blijven het antwoord schuldig. Dochter Lente Veerman geeft een pasklaar antwoord: "Als het ijs dik genoeg is." Daarmee is het ijs figuurlijk gebroken. Van der Meulen vult aan: "Weerman Piet Paulusma verwacht eind januari, begin februari een vorstperiode. Ik geloof niet in die flauwekul dat er vorst komt wanneer de eenden naar het zuiden vliegen of dat er veel eikels en beukennootjes zijn."
In 2013 is er voor het laatst geschaatst op Loosdrecht met een baan op de Vuntusplas en de Eerste Plas. "Het was maar drie dagen, maar wel 20.000 schaatsliefhebbers. Door die enorme toeloop in korte tijd zijn de draaiboeken bijgesteld om de toeloop in goede banen te leiden", meldt Veerman. "Ideaal is een week ijs met twee weekenden of, nog beter, twee weken ijs met drie weekenden. Ook hopen we na 1996 en 2010 eindelijk weer de Ronde van Loosdrecht te kunnen organiseren, een van de klassiekers van het natuurijscircuit."

Vijf jaar geen natuurijs betekent dat de vereniging financieel is ingeteerd. De bouw van een nieuwe loods aan de Heulakker sloeg eveneens een gat in de opgebouwde reserves. Van der Meulen glimt van trots als hij vertelt dat als eerbetoon de nieuwbouw zijn naam draagt. "We zitten niet op zwart zaad", vervolgt Len Veerman. "Een natuurijsperiode waarin de schaatsers drie euro betalen om op onze uitgezette baan te mogen schaatsen, zal de penningmeester wel deugd doen. Daarnaast hebben we een Club van Honderd die jaarlijks een bedrag stort en de Club van Steunpilaren die daar nog wat bovenop doet. Zo kunnen we onze vrijwilligersorganisatie up-to-date houden en reserves opbouwen voor ons ICT-verlanglijstje. We wachten met kopen. Stel dat je twee jaar geleden nieuwe spullen hebt aangeschaft, dan is het nu zwaar verouderd."
Als het wel heeft gevroren, wanneer kan er worden geschaatst? Van der Meulen: "Meten is weten. Als het ijs zeven centimeter dik is gaan we het ijs op met bijlen en ijsboren om een baan uit te zetten. Voor een KNSB-toertocht is tien centimeter vereist en voor een wedstrijd vijftien. Wij doen de Vuntusplas, de Eerste, Tweede en Derde Plas. Door de ondiepte kan er op de Vuntus als eerste worden gereden. Bij langdurige vorst is een parcours van 12,5 kilometer over de Eerste, Tweede en Derde plas mogelijk. Het mooiste is als er bij windstilte een dun vliesje ijs ontstaat."
Veerman en Van der Meulen weten dat in Nederland de gekte uitbreekt als het een paar dagen heeft gevroren. Van der Meulen: "Je kunt nog zo veel borden neerzetten dat het ijs onbetrouwbaar is, mensen hebben er lak aan. Schaatsers zwaaien naar politiehelikopters die met megafoons waarschuwen voor gevaarlijk ijs. De IJLP is verantwoordelijk als er een baan is uitgezet."
Echter, de mensen van de ijsclub kijken niet de andere kant op als er toch een waaghals door onbetrouwbaar ijs zakt. Dat verklaart de surfplank bij Len Veerman achter de voordeur: "Dat is voor het geval het mocht voorkomen. Met die plank kunnen we naar de drenkeling komen. Daarnaast zijn er op verschillende adressen ladders en haken met touwen beschikbaar om in geval van nood te kunnen handelen. Eigen veiligheid gaat echter voor alles."
Bij calamiteiten is er een protocol om de hulpdiensten te kunnen alarmeren. De IJLP heeft de zaken voor deze winter op orde. De winter mag hard toeslaan. Veerman ziet verlangend uit naar het moment dat de deuren van de nieuwe loods opengaan en de vrijwilligers aan de slag gaan voor het plezier van tienduizenden schaatsliefhebbers: "Dan is mijn werkagenda wel leeggemaakt."

Krijgen we dit soort beelden ooit nog in Loosdrecht te zien?