Wethouder baalt van 'no cure no pay'
HILVERSUM Zogenaamde 'no-cure-no-paybureaus' die namens inwoners bezwaar kunnen indienen tegen de WOZ-waarde, kosten de gemeente Hilversum jaarlijks duizenden euro's. In 2018 stopte de teller bij ongeveer een ton. Wethouder Karin Walters van Financiën is deze bureaus meer dan zat.
Wanneer inwoners het niet eens zijn met de WOZ-waarde van hun woning kunnen zij bezwaar aantekenen. Walters vindt dat inwoners dat vooral moeten doen, echter schakel niet deze no-cure-no-paybureaus in, is haar boodschap. Want wanneer deze bureaus met succes bezwaar aantekenen, kunnen zij bij de gemeente een vast bedrag van 750 euro claimen voor de gemaakte proceskosten. "Die proceskosten staan veelal volstrekt niet in verhouding tot de noodzaak tot bijstand", aldus de wethouder.
In 2018 ontving Hilversum via deze bureaus bij elkaar 255 bezwaarschriften voor 363 'belastingobjecten'. Bij 89 projecten kreeg de indiener gelijk, bij 255 niet. Vijf objecten zijn nog in behandeling. Het resultaat is dat er voor deze 89 bezwaren ongeveer 2.850 euro aan ozb is terugbetaald, dat is 31,70 euro per bezwaar. Naar aanleiding daarvan is pakweg 100.000 euro aan no-cure-no-payvergoeding uitbetaald aan bureaus, als gevolg van de wettelijke vergoeding, schrijft Walters aan de gemeenteraad. "Hierbij is nog niet meegerekend dat de gemeente kosten moet maken voor additionele hoorzittingen, beroepsprocedures en andere stappen."
Walters meent dat die terugbetaling van nog geen drie mille volstrekt niet in verhouding staat tot de uitbetaalde proceskosten aan no-cure-no-paybureaus. Zij voegt toe dat de inzet van deze bureaus nauwelijks tot meer 'succes' leidt voor inwoners dan wanneer zij zelf bezwaar indienen. En bovendien komen deze bureaus met misleidende reclames, stelt Walters. "Geadverteerd wordt met argumenten dat de slagingskans voor een verlaging 75 procent is en dat in veel gevallen de WOZ-waarde onjuist is. Dat is aantoonbaar niet waar", schrijft de wethouder aan de gemeenteraad.