'De wijze waarop de wethouder draaide en draalde verbaasde zelfs ons'
Wethouder Wimar Jaeger beloofde tijdens de vergadering van vorige week, waarin hij onder vuur lag, uiteindelijk beterschap. Voor sommige raadsleden komt die belofte echter te laat.
hilversum Is er iets veranderd in de Hilversumse politiek? Gaat het nog goed komen tussen wethouder Wimar Jaeger en de kritische oppositie. En hoeveel steun heeft de D66-wethouder nog van de partijen die voorlopig nog wel achter hem staan? Dat zijn de grote vragen een paar dagen na de tumultueus verlopen gemeenteraadsvergadering over de bijbanen van de verschillende wethouders en dan in het bijzonder die van Jaeger.
Na afloop van de vergadering beweren insiders al dat Jaeger, die een motie van beterschap, treurnis én (de meest heftige) wantrouwen overleefde, over een half jaar alsnog opstapt. Hij kan weliswaar door 'met Hilversum verder op de kaart zetten', zoals hij het vaak verwoordt, maar binnen de raad staat de bestuurder nu toch wel onder curatele. Iedere stap die hij zet - zeker als het over mediazaken gaat - is verdacht. Tempo maken, iets dat de wethouder graag doet, is een stuk lastiger nu alle ogen op hem zijn gericht.
Voorlopig zit de Democraat nog gewoon in het grote, gele raadhuis. Het verzoek van deze krant afgelopen maandag - een paar dagen na het debat - om voor deze krant in alle rust terug te blikken op de afgelopen maanden én dat debat - werd met een 'nee' beantwoord. "Jaeger is," aldus een woordvoerder maandag, "de aankomende drie dagen niet op kantoor en aanspreekbaar. Helaas."
Inderdaad helaas. Er was voldoende stof tot napraten. Zo was er een paar dagen voor het debat een brief waarin vijftien ondernemers/directeuren van culturele instellingen aangaven dat zij de wethouder steunen. Boze tongen beweerden meteen dat dit allemaal 'vriendjes' zijn van de wethouder en de afgelopen maanden flink wat subsidiegelden ontvingen. Anderen stelden weer dat deze critici spoken zien. Maar zowel college- als oppositiepartijen waren het erover eens dat de brief voor Jaeger op een slecht moment kwam.
Dan het vijf en een half uur durende debat. Uiteindelijk, mede door het weifelende optreden van de wethouder die (in tegenstelling tot burgemeester Pieter Broertjes en wethouder Karin Walters namens het college) pas na lang aandringen iets van beterschap beloofde, dienden de PvdA en SP een motie van wantrouwen in. Deze motie kreeg alleen steun van Ria de Jong van Hart voor Hilversum en twee (van de vier) CDA-raadsleden: zeven raadsleden voor, dertig tegen. De motie van treurnis (zeg maar een gele kaart) door de ChristenUnie kreeg steun van zestien raadsleden. Een stuk meer dus, maar geen meerderheid.
En dat leidde toch wel tot verbazing bij enkele raadsleden en de toeschouwers op de volle publieke tribune. "Wethouder Wimar Jaeger brak de wet, had meerdere petten op bij het toewijzen van subsidies en nam daarmee onverantwoorde risico's", stelt de Hilversumse SP. "De wethouder nam geen afstand en gaf geen excuses, zelfs niet over de beschuldigingen die hij aan het adres van de melders (Bianca Verweij, red.) had geuit. Normaal stuur je zo'n wethouder weg. Maar van deze gemeenteraad mag hij blijven. We hadden niet veel zelfreflectie van Wimar Jaeger verwacht. Maar de wijze waarop de wethouder draaide en draalde verbaasde zelfs ons."
Verbazing was er ook over Hart voor Hilversum, de partij die sinds de verkiezingen van 2018 continu onder vuur ligt. Hart was in 2017- toen nog als oppositiepartij - kritisch over het optreden van SP-wethouder Arjo Klamer, maar als collegepartij heeft de partij kennelijk andere idealen. Alleen raadslid Ria de Jong steunde de motie van wantrouwen. Ook De Jong zelf verbaasde zich daarover, zegt zij een paar dagen erna. "Maar ik zie het als een menselijke kwestie, geen politieke. Ik stemde wat ik dacht wat het beste was", is haar uitleg. Overigens keert zij de partij niet de rug toe. "Ik geloof echt dat we als Hart voor Hilversum goed bezig zijn, maar er komt steeds wat tussen."
Duidelijk is wel dat bij een eventueel volgende keer Hart, toch de grootste partij in de raad, niet anders kan dan het vertrouwen in de wethouder op te zeggen. Dat geldt ook voor collegepartij GroenLinks, dat Jaeger nu nog het voordeel van de twijfel gaf.
De D66-wethouder, volgens zijn eigen partij 'integer', zelf zei tijdens de discussie dat dingen beter hadden gemoeten en anders hadden gekund. Maar dat hij deelnam in het bestuur van de door de gemeente gesubsidieerde Dutch Media Foundation (DMF) was in zijn ogen op dat moment noodzakelijk. Bovendien waren volgens hem de beschuldigingen wel erg op de persoon gericht. De bijdrage van Jaeger leidde tot veel vragen, die hij maar moeizaam kon beantwoorden. Zo wist hij niet waarom hij een maand na zijn aantreden in het bestuur van de DMF aan diezelfde stichting 120.000 euro subsidie verleende. Ook een mea culpa richting Verweij bleef uit. En wat gaat Jaeger doen om het vertrouwen te herstellen? Fractievoorzitter Aafke Vreugdenhil van de ChristenUnie concludeerde terecht: "Uw betoog is verklarend, verdedigend en een klein beetje in de slachtofferrol."