Vogels in huis als stukje positiviteit in een best heftig leven
HILVERSUM "Dag kleintje, hallo daar met je mooie buik”, zegt Chantal Heutz terwijl ze het vogeltje aait tegen een van haar veertien grasparkietjes in haar woning. "Ze zit zo heerlijk te genieten."
Binnen de bescheiden woning aan de Liebergergerweg, waar de Hilversumse nu bijna vier jaar woont, is het een gezellige beestenboel. Naast de honden Boogie van 10 jaar en Moeke van 7 jaar en de kat Luna, zijn er in de tuin nog twee kippen en in een kamer binnen achttien vogels, waaronder veertien grasparkietjes. De vrouwtjes zijn pittig, legt de 49-jarige Heutz uit, de mannen zijn meer van ‘ach, het zal wel’.
Nieuwe start
De Hilversumse ziet de dieren vooral ook als een stukje positiviteit in een best heftig leven waarbij de mensen om haar heen overleden en er lichamelijk ook wel wat aan de hand was. In haar nieuwe woning - hiervoor woonde zij 27 jaar op de Banckertlaan - maakte zij een nieuwe start. Wel is niet zo lang terug haar moeder overleden. En van haar moeder nam ze eigenlijk een beetje de fascinatie voor vogels over.
Heutz groeide weliswaar als kind al op met dieren om haar heen, de vogels kwamen pas vijf jaar terug echt in beeld. “Mijn moeder kocht destijds twee valkparkietjes, maar die had ze snel weer verkocht. Ze bleken erg druk. Maar uiteindelijk bij het vogelhospitaal in Naarden kwamen we een ander klein groen en schattig vogeltje tegen.”
Vervolgens kwamen er ook steeds meer vogels in de woning van Heutz, die de passie van haar moeder heeft overgenomen. “Het is op een leuke manier uit de hand gelopen. Ik ben zelf geen moeder, misschien is dat het?”, zoekt de Hilversumse een verklaring. “Alles wat klein is, is schattig.”
Meest opvallend in de ‘vogelkamer’ is de Kakaraki, ook wel de Australische grote parkiet, zoals Heutz het dier omschrijft. Die en enkele andere zijn niet te koop. Alleen de grasparkietjes gaan voor 4 euro de deur uit. “Ik doe het puur voor de hobby, net als vissen en schilderen”, vertelt de Hilversumse. “Het is vooral heel leuk om ze tam te maken, dat is overigens nog best een paar weken werk.”
In het broedhok liggen op het moment van dit gesprek vier eitjes. Heutz vertelt dat de vogels een keer per jaar - in het voor- en najaar - mogen broeden. En tussendoor krijgen ze te eten en zitten de kleintjes regelmatig op haar vingers. Haar advies aan de mensen die ook wel een vogeltje in huis willen nemen? Uiteraard is een goede verzorging belangrijk, zegt ze. En zorg voor beukensnippers als ondergrond, geen schelpenzand. “En veel plastic, hout bijten ze stuk. En in de kooi moet het tralies horizontaal zijn. Dan kunnen zij klimmen.”
'Ik doe het puur voor de hobby, net alsvissen en schilderen'