Voormalig ‘allermooiste van Noord-Holland' nu actief voor schonere wereld
Sophie Egberink stond in 2019 regelmatig in de Gooi en Eembode door haar deelnemer aan de verkiezing Miss Beauty of the Netherlands. Nadat de Hilversumse de provinciale eindstrijd wist te winnen, behaalde zij bij de landelijke finale de tweede plaats. Eind 2020 droeg zij de provinciale titel over aan haar opvolger. Tegenwoordig zet deze mooie dame zich in voor het goed scheiden van afval.
Tekst: Stefan van Hees, foto's: Bastiaan Miché
Wat ze heeft overgehouden aan haar deelname aan Miss Beauty of the Netherlands in 2019? Sophie Egberink zegt zelf dat zij tegenwoordig veel meer zelfvertrouwen heeft. “Ik durf nu veel eerder wat te zeggen, pieker ook minder.”
Twee jaar terug verschenen er meerdere verhalen in de Gooi en Eembode over deze inmiddels 24-jarige Hilversumse en haar deelname aan de missverkiezing. Zij had (nagenoeg) nul ervaring als het gaat om modellenwerk en lopen over de catwalk, maar desondanks slaagde Egberink erin de provinciale verkiezing te winnen. Tijdens de landelijke finale die volgde, pakte zij het zilver.
Vorige maand droeg Egberink haar titel Miss Beauty of Noord-Holland over aan haar opvolger. Terugkijkend op het hele avontuur kan zij eigenlijk geen negatieve dingen bedenken. “Natuurlijk had ik vroeger ook dezelfde vooroordelen over een missverkiezing. Je moet mooi zijn, goed kunnen lachen en world peace wensen. Maar dat was vroeger. Natuurlijk moet je nog steeds mooi zijn. Maar je moet de aandacht die op je gericht is zien te verleggen naar een maatschappelijk probleem. Het gaat ook om de boodschap. Met mooi zijn en lachen alleen red je het niet.”
Egberink, voorheen scholier op het Roland Holst College en momenteel derdejaars student voeding en diëtetiek aan de Hogeschool van Amsterdam, nam deel aan de verkiezing bij wijze van grap. Zij deed al weleens een fotoshoot. Dat was leuk. Maar echt heel serieus was het ook weer niet. “Toen ik deelnam zei de moeder van mijn beste vriend dat het gewoon een hele leuke dag zou worden. Ik ging er echt niet van uit dat ik doorging. Dat ik meteen in mijn bikini moest lopen, vond ik al spannend. Staan er vijf of zes mensen naar me te kijken en moet ik ook nog op mijn pasjes letten.”
Meer zelfvertrouwen
Zo onzeker als Egberink toen misschien nog was, zo zelfverzekerd oogt zij nu. Op de vraag wat de Hilversumse aan deze trip heeft overgehouden, is de eerste reactie: “Vooral heel veel leuke en nieuwe vriendinnen.” Zij heeft meer zelfvertrouwen, ook door het vanuit de missverkiezing inzamelen van geld voor de Linda Foundation. “Vroeger wilde ik ook altijd alles zelf doen. Met school. Met het afstuderen ook. Ik wilde zelf de touwtjes in handen hebben. Nu vind ik het juist heel fijn om samen te werken. En ik deel veel meer met vriendinnen, heb het ook over ‘boyfriendtroubles’.
De schaamte is weggevallen, vervolgt Egberink. Was zij vroeger onzeker over haar uiterlijk en de angst om niet goed over te komen, inmiddels is die angst verdwenen. “Misschien heeft dat onzekere ook wel te maken met de huidige tijd. De social media. Dat heb ik nu wat meer los kunnen laten. Ik ben er minder mee bezig, reageer allang niet meer meteen op WhatsAppberichten. De behoefte is minder. Natuurlijk vind ik het af en toe leuk om een halfuur lang doelloos op Instagram te scrollen, maar je hoeft echt niet ieder moment met je telefoon bezig te zijn.”
Praten en dingen delen deed Egberink ook met haar tegenstanders tijdens de verkiezing. Zelf spreekt zij meer van concullega’s. Natuurlijk was er rivaliteit, maar bovenal was er sprake van een hechte club meiden. “Toen ik begon was ik echt een meisje. Maar ik ben gegroeid, heb mijzelf ook blootgegeven. Veel met de meiden gedeeld. Ook onzekerheden. Dan ging het vooral over mijn huid. Ik had jaren last van acne. En dan zie je vervolgens al die mooie meiden met die gave huid. Maar dan zeggen zij dat het hun nooit was opgevallen. Dan merk je dat niemand kijkt naar drie puistjes.”
Het gesprek met Egberink vindt op een sombere donderdagmiddag plaats in de woning van haar ouders. Poekie de kat vraagt ondertussen de nodige aandacht. Zelf is de 24-jarige net verhuisd naar Naarden. Zij woont samen met haar Zwolse vriend. “Al zal Hilversum altijd mijn dorpje blijven. Het is dat bekende, het vertrouwde. Je kunt overal zo met de fiets naartoe. Wat dat betreft is verhuizen naar een andere plaats wel spannend. Maar ook Naarden begint al wel mijn thuis te worden.”
En het gaat goed met Egberink, zegt zij, al zit zij even zonder baantje doordat Health Center Fit in Blaricum - waar zij werkzaam was - door corona en de maatregelen die volgden failliet ging. En corona heeft ook haar wel te pakken. Niet letterlijk. De Hilversumse is niet besmet geraakt en voelt zich gezond. “Ik heb nergens last van, maar in isolatie zitten is niet leuk. Ik zie mijn klasgenoten niet meer en mis de spontane contactmomenten. Praten over koetjes en kalfjes. Ik heb nu online les. Dan is de motivatie heel anders.”
'Dat ik meteen in mijn bikini moest lopen, vond ik al spannend'
Bewuste eter
Egberink volgt de opleiding voeding en diëtetiek en hoopt deze volgend jaar af te ronden. Wat zij daarna wil doen, is nog de vraag. Opnieuw een studie volgen, is zeker een optie. Geneeskunde misschien. Aan de andere kant is zij dan al 26. “Wil ik dan nog wel tussen allemaal 18-jarigen zitten?”, vraagt zij zich hardop af. Haar huidige studie bevalt overigens opperbest. Meer weten over eetpatronen, over groente en fruit, over alcohol. En sowieso ziet Egberink zichzelf als een bewuste eter. “Ik houd ook heel erg van frietjes, maar het mocht op een bepaald moment echt wel iets minder.”
Want friet at zij veel, net als vlees. Nu niet meer. Egberink is veganist. Dat bevalt. Sinds zij is gestopt met vlees eten - en dat ging echt niet van de een op de andere dag - had de Hilversumse veel minder last van bultjes. “Ik heb daarvoor echt alle potjes en pannetjes gesmeerd, maar het stoppen met vlees eten is goed bevallen voor mijn huid. En ik mis niks aan geen vlees eten. Er zijn genoeg alternatieven.”
En het blijft niet alleen bij gezond eten. Met name als het gaat om afval en dan met name afval scheiden, komt Egberink op stoom. Binnenkort wordt zij gepresenteerd als een van de ambassadeurs namens de GAD voor het goed scheiden van afval. In de zomer van 2019 stond zij al model in een folder van de Grondstoffen- en Afvalstoffen Dienst en dat krijgt binnenkort dus een vervolg met het ambassadeurschap. Als ‘PMD-meisje’. “Ik vind duurzaamheid gewoon heel belangrijk. Als we zo doorgaan als nu putten wij de aarde uit. Afval scheiden is dan een heel simpel iets en een kleine moeite om daar iets tegen te doen. En begin 2020 besloot ik voor een heel jaar geen nieuwe kleding te kopen. Van een vriendin, die haar kast opruimde, heb ik kleding gehad. Je hoeft niet altijd nieuwe kleren te kopen als het oude nog best goed is. Je hoeft geen vijf leggings en 38 t-shirtjes. Nou moet ik wel toegeven dat ik tijdens mijn tienerjaren veel consumeerde. Maar in heel 2020 heb ik inderdaad geen nieuwe kleding gekocht. (lachend, red.) Ook nog niet in 2021 trouwens.”
Racisme
En dus is Egberink zelf steeds meer (online) actief om mensen ‘te inspireren om duurzaam te leven', voert zij tevens gesprekken over Black Lives Matter. "Ik wil best het gesprek aan met iemand over waarom iets racistisch kan zijn. Dat kan frustrerend zijn. Het is vervelend als anderen niet zien waarom zij mensen pijn doen. En ik snap ook wel dat mensen tijd nodig hebben. Ik was vroeger ook pro-zwarte piet, stond heel anders in het leven. Maar als je de gesprekken voert met mensen, gewoon of online, dan gaat men erover nadenken. Als je over bepaalde ethische dingen niks zegt, dan sta je het toe.”
