Kleurtjeszorgen

Mijn achtjarige zoon raakt enigszins in paniek wanneer hij op het Jeugdjournaal ziet dat het Zuid-Europese land waar wij (als het goed is) binnenkort naartoe op vakantie gaan op de verder grijze kaart van Europa rood kleurt. Meteen denkt hij dat zo'n beetje iedereen in dat betreffende land corona heeft. Maar het betreffende nieuwsitem heeft niks met corona of besmettingscijfers te maken. Ik leg hem uit dat dit land op deze kaart nu even rood is gekleurd, omdat het onderwerp zich (toevallig) in dit land afspeelt. Hij vindt het maar merkwaardig, al die verschillende kleuren. 

Wat hij namelijk heel goed snapt zijn de kleuren groen, geel, oranje, rood en donkerrood. Dat zijn namelijk de kleuren van het virus en vooral de reisadviezen waarover wij nu alweer anderhalf jaar praten en schrijven. Maar het plezier voor een vakantie - welke plekjes gaan wij opzoeken?, waar zijn de mooiste stranden en de beste eettentjes? - is er daarom (nog) niet. In plaats daarvan is er sprake van 'kleurtjeszorgen'. Wat is de stand van zaken nu? Gaat het de goede kant op met de besmettingscijfers? Welke maatregelen moeten wij nemen? 

Zojuist sprak ik (voor de krant) met een woordvoerder van de GGD Gooi en Vechtstreek over de laatste besmettingscijfers, het aantal vaccinaties en vragen die het callcenter van de gezondheidsdienst ontvangt. Die gaan met name over de vakantie en een eventueel reisadvies. Hoewel de GGD geen reisbureau is, is het advies vooral om de betreffende websites hiervoor goed in de gaten te houden. Ook als je al op vakantie bent en over enkele dagen terugkeert naar Nederland. Het is een advies dat ik privé maar meteen even opsla.

Natuurlijk zijn deze 'kleurtjeszorgen' binnen ons gezin klein leed met al het andere dat speelt in de wereld. Ik noem Peter R. de Vries, de fatale mishandeling in Mallorca of de watersnoodramp in Limburg (en België en Duitsland). Bijzonder is het vervolgens om Hilversummers te spreken die in de Bethlehemkerk goederen verzamelen om de mensen in het rampgebied te helpen. Bijzonder zijn ook de mensen die in dit magazine staat geportretteerd. Ook zij hebben namelijk zorgen: over de toekomst van een winkelgebied, het onderwijs, de natuur en de kerk. Want ook hier was het coronavirus van grote invloed. Maar in plaats van bij de pakken neerzitten nemen deze mensen het heft in handen om ervoor te zorgen dat wat zij hadden niet verloren gaat en ook dat het winkelgebied, het onderwijs, de natuur en de kerk sterker uit deze crisis komen. Ook die gedachte sla ik privé gelijk maar even op. 

Stefan van Hees