‘In het hospice worden verhalen verteld en balansen opgemaakt’
MensenZe staart uit het open raam en overziet de Borneolaan. Een briesje laat het gordijn wapperen. Jopie Trommel (89) verblijft sinds tien weken in Hospice Kajan. Ze is bezig met het laatste stukje van haar leven. Ze schrikt op uit haar mijmeringen. “Jo?”, de deur gaat open. Ans kijkt om het hoekje. “Wil je wat drinken?” Jopie knikt. Dankzij die vrijwilligers in het hospice verblijft zij toch maar mooi in een vijfsterrenhotel, vindt ze. En vriendinnen? Die maakt ze hier bij de vleet.
Deze maand is het feest bij Hospice Kajan dat twintig jaar geleden haar intrek nam in de statige villa aan de Borneolaan. Feest in een huis waarin mensen verblijven die op korte tijd komen te overlijden lijkt ietwat tegenstrijdig. “Nee,” antwoordt vrijwilligster Ans Egberts, “dat is het zeker niet. Mensen die hier wonen, weten dat ze er over een tijdje niet meer zijn. Dat betekent niet dat hier alleen maar verdriet heerst, integendeel. Hier wordt ook gelachen. Hier worden verhalen verteld, balansen opgemaakt en afscheid genomen. Maar er is zeker ruimte voor dingen die het leven zo aangenaam maken.”