Rotte aal als lekkernij
Het onderwerp over die 15 dode palingen laat me niet los. Ik heb geen bruikbare reactie gekregen over het hoe en het waarom, maar er valt nog genoeg te melden. Een paar dagen terug ging ik weer eens kijken op de plek des onheils en tot mijn verbazing lag er een keurig bosje van 15 tulpen op het muurtje van het poldergemaal einde Keverdijk waar kort geleden maar liefst 15 dode reuzenpalingen waren aangespoeld en hier en daar op het veldje ernaast lagen. Toevallig kwam medevogelaar Gert Lagerweij ook langs en ik hield hem staande om het hele verhaal te vertellen. Hij was nog niet eens op de hoogte, dus hij keek zijn ogen uit naar de droeve rottende restanten die er nog te zien waren. Plots kwam er echter een aalscholver aanvliegen die vlak voor onze neus een duik nam. De vogel bleef geruime tijd onder water om vervolgens weer op te duiken. We geloofden onze ogen niet toen het dier een reusachtige blubberende sliert in zijn snavel hield en dit vieze ding met wilde schokkerige beweging naar zijn slokdarm begon te dwingen. Het was een goor gezicht, maar uiteindelijk kreeg deze hongerige aalscholver zijn buit naar binnen. Het was natuurlijk een van de alen die daar de dood had gevonden en naar de bodem was gezakt om verder te ontbinden. Dus zó komt een paling soms aan zijn einde. Verre van smakelijk, moet ik zeggen. De foto van Gert Lagerweij spreekt boekdelen.