Afbeelding
Foto: Politie

Hof spreekt hoofdverdachte vrij van doodslag in Mallocarcozaak; niemand schuldig aan dood Carlo

Politie & Justitie

HILVERSUM - Het gerechtshof heeft de hoofdverdachte in de veelbesproken Mallorcazaak, Sanil B., in hoger beroep vrijgesproken van het medeplegen van doodslag op Carlo Heuvelman. Ook de twee andere hoofdverdachten, Hein B. en Mees T., werden vrijgesproken van betrokkenheid bij de dood van de man uit Waddinxveen.

Volgens het hof is het DNA van Heuvelman dat op de schoen van Sanil B. werd gevonden geen daderspoor. Ook de getuigenverklaringen zijn onvoldoende om de 21-jarige Hilversummer te veroordelen voor wat er met het dodelijke slachtoffer is gebeurd. 

Het ging allemaal mis in de nacht van 13 op 14 juli 2021 in El Arenal, op het Spaanse eiland Mallorca. Eerst vond er een vechtpartij plaats bij café De Zaak. Bij die vechtpartij kwam één slachtoffer op de grond terecht en vervolgens is er tegen hem aangeschopt. Later vond er iets verderop op de boulevard een tweede incident plaats, bij café De Bierexpress. Ook hier was sprake van een vechtpartij, waarbij de 27-jarige Carlo om het leven kwam. Daarnaast is op deze locatie ook een persoon op de grond terecht gekomen, waarna er op hem is ingeschopt.

In november 2022 werd Sanil B. veroordeeld tot zeven jaar cel voor het geweld op het Spaanse eiland. Zes andere verdachten - allemaal uit Hilversum - kregen lagere celstraffen of taakstraffen. De zeven verdachten stelden allen, net als het Openbaar Ministerie, hoger beroep in tegen de beslissing van de rechtbank. Dit hoger beroep is in december 2023 behandeld. Het Openbaar Ministerie eiste daarbij gevangenisstraffen van tien jaar (voor Sanil B.), twee jaar (Mees T.), anderhalf jaar (Hein B.) en taakstraffen, tegen de zeven mannen.

‘Niet voldoende duidelijk’
De zeven verdachten zijn nu allen veroordeeld voor openlijk geweld, meldt het hof, en hebben gevangenisstraffen en taakstraffen gekregen. Het hof spreekt de drie hoofdverdachten vrij van doodslag op Carlo. “Ondanks het uitvoerige onderzoek door de Spaanse en de Nederlandse autoriteiten, is niet voldoende duidelijk geworden wat er precies is gebeurd met Carlo. Het hof realiseert zich dat het voor de nabestaanden van Carlo zeer teleurstellend zal zijn dat het hof niet heeft kunnen vaststellen wie strafrechtelijk verantwoordelijk is voor de dood van Carlo.”

Als het gaat om de dood van Carlo, vindt het hof dat de afgelegde getuigenverklaringen onvoldoende specifiek en onvoldoende consistent zijn voor het vaststellen van het daderschap van verdachten. Dat geldt ook als het gaat om de waargenomen geweldshandelingen. “De getuigenverklaringen moeten gelet op de manier en de momenten waarop die tot stand zijn gekomen, met behoedzaamheid worden bekeken. De getuigenverklaringen kunnen alleen aan een bewezenverklaring bijdragen als er voldoende ander bewijs is.”

Volgens het hof kan het DNA-spoor van Carlo op de schoen van S. B. niet zonder meer als daderspoor worden aangeduid. “De aard van het DNA is niet vastgesteld. Het kan gaan om bloed, huidepitheel of speeksel. De aangetroffen hoeveelheid is bovendien heel klein. Er zijn verschillende manieren denkbaar waarop het DNA-spoor op de schoen terecht kan zijn gekomen. Ook andere getuigenverklaringen en het onderzoek van de politie leveren niet het bewijs op dat nodig is voor een veroordeling voor het dodelijk geweld op Carlo. Daarom kan het hof niet wettig en overtuigend vaststellen wie zich hieraan schuldig heeft gemaakt.”

Volwassenstrafrecht
Alle verdachten zijn berecht volgens het volwassenstrafrecht. In de aard en intensiteit van de feiten en in de personen van de verdachten vindt het hof onvoldoende aanleiding om een of meer verdachten volgens het jeugdstrafrecht te berechten. Bij het bepalen van de straffen heeft het hof ook gekeken naar straffen die zijn opgelegd in vergelijkbare zaken.

Bij de Mallorca-zaak betekent dit dat de verdachten waarvan de voorlopige hechtenis is geschorst of die op vrije voeten zijn, niet opnieuw gedetineerd raken. Sanil B. blijft als enige verdachte wel in de cel. Hij is nu veroordeeld voor twee keer poging doodslag en twee keer openlijk geweld in vereniging met de andere verdachten. Het hof wijst de vorderingen tot schadevergoeding, op enkele posten na, toe. De verdachten moeten die samen voldoen aan de slachtoffers en aan de nabestaanden van Carlo. Bij elkaar gaat het om ruim 330.000 euro.

Publieke opinie
Het hof heeft acht geslagen op de ‘extreem indringende wijze’ waarop verschillende (social) media met deze zaak zijn omgegaan. Op het internet zijn portretten, berichten, reacties en de volledige naamsgegevens van verdachten veelvuldig gedeeld. Door de publieke opinie zijn sommige verdachten neergezet als daders van het overlijden van Carlo. Een feit waarvoor nu geen veroordeling volgt. Deze informatie kan, ook als het niet klopt, niet of nauwelijks uitgewist worden. Gelet op de omvang en intensiteit van deze uitingen die in deze zaak zó uitzonderlijk zijn, en veel verder gaan dan waar een verdachte van een strafbaar feit in zijn algemeenheid rekening mee moet houden, heeft het hof een beperkte matiging toegepast op de straffen.

De straffen:
Kaan B: - gevangenisstraf van 11 maanden, waarvan 83 dagen voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren en een bijzondere voorwaarde.
Mees T.: gevangenisstraf van 14 maanden, waarvan 50 dagen voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren.
Lukas O: gevangenisstraf van 18 dagen en een taakstraf van 240 uur (subsidiair 120 dagen vervangende hechtenis).
Hein B.: gevangenisstraf van 15 maanden, waarvan 118 dagen voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren.
Stan F.: taakstraf 110 uur (subsidiair 55 dagen vervangende hechtenis).
Daan van S. gevangenisstraf van 11 maanden, waarvan 83 dagen voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren en bijzondere voorwaarden.
Sanil B: gevangenisstraf 32 maanden, waarvan 3 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren.